Konut dokunulmazlığının ihlali - yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/3279 Esas 2019/7950 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3279
Karar No: 2019/7950
Karar Tarihi: 30.04.2019

Konut dokunulmazlığının ihlali - yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/3279 Esas 2019/7950 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında yaralama suçundan verilen cezanın temyiz edilemez olduğu gerekçesiyle temyiz isteği reddedilirken, konut dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen hüküm bozuldu. Yerel mahkemenin açıkladığı ilkelere uyulmadan önceki karara yollama yapıldığı ve Anayasa, CMK'nın 34, 223 ve 230. maddelerine aykırı davranıldığı belirtildi. Suç tarihinde uzlaşma kapsamında olmayan mala zarar verme suçu ile uzlaşma kapsamında olan konut dokunulmazlığını ihlali suçunun birlikte işlendiği ve yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Karar, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve bazı diğer kanunlarda yapılan değişikliklere atıfta bulunarak, CMK'nın 253/1. maddesi uyarınca sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiğini belirtti. Kanun maddelerinin detaylı açıklaması CMK'nın 141, 34, 223, 230, 253/1 ve 254. maddeleri, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleridir.

18. Ceza Dairesi 2017/3279 E. , 2019/7950 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Konut dokunulmazlığının ihlali, yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-) Sanık hakkında yaralama suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, sanık ...’ın tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2-) Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün temyizine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
a) Temyiz kanun yoluna tabi olup kesinleşmesi halinde infaza verilecek olan ilamın, açıklanacak yeni hüküm olduğu, bu nedenle yargılama sonucunda ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan, önceki karara yollama yapılmak suretiyle Anayasanın 141, CMK"nın 34, 223 ve 230. maddelerine aykırı davranılması,
b) Suç tarihinde uzlaşma kapsamında olmayan mala zarar verme suçu ile uzlaşma kapsamında olan konut dokunulmazlığını ihlali suçunun birlikte işlendiği, hükümden sonra 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253/1. madde hükmü uyarınca, sanığa atılı TCK’nın 151. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun uzlaştırma kapsamına alınmış olması ve bu nedenle konut dokunulmazlığını ihlal suçundan da uzlaştırma işlemi yapılması gerekliliğinin ortaya çıkması karşısında; anılan Kanunun 35. maddesiyle değişik CMK’nın 254. maddesi gereğince sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak başkaca yönleri incelenmeksizin HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 30/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.