Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/11707 Esas 2019/20233 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11707
Karar No: 2019/20233
Karar Tarihi: 07.11.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/11707 Esas 2019/20233 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın kasten yaralama suçundan mahkumiyet kararını bozdu. Sanığın akıl hastalığına sahip olup olmadığının belirlenmesi için Adli Tıp Kurumu veya Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesinden rapor alınması gerektiğini vurguladı. Ayrıca, sanığın müdafi görevlendirilmeden yargılanması ve Anayasa Mahkemesi kararı nedeniyle hak yoksunluğu yönünden hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiğine karar verildi. Karar, 6723 Sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 Sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 Sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca bozuldu. Kararda atıfta bulunulan kanun maddeleri, TCK'nın 32. ve 53. maddeleridir.

3. Ceza Dairesi 2019/11707 E. , 2019/20233 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Sanığa 16/09/2015 tarihinde Dikili Sulh Hukuk Mahkemesi tarafından psikotik bozukluk hastalığının bulunduğu gerekçesiyle oğlu ..."ın vasi olarak atandığı anlaşılmakla, sanık hakkında kasten yaralama suçundan dolayı suçun işlendiği tarih itibariyle ve halen TCK"nin 32. maddesi kapsamında akıl hastalığı bulunup bulunmadığı ve akıl hastalığı nedeniyle, işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama veya bu fiille ilgili davranışlarını yönlendirme yeteneğinin bulunup bulunmadığının Adli Tıp Kurumu ilgili İhtisas Dairesinden veya tam teşekküllü Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesinden ya da Tıp Fakültelerinin Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Başkanlıklarından alınacak rapor ile tespiti gerekirken; başka bir dosyada alınmış rapor ile yetinilerek, eksik kovuşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2) Sanığın akıl hastalığı olduğuna dair şüpheye rağmen CMK"nin 150/2 maddesi uyarınca müdafi görevlendirilmemesi,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık vasisinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 07.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.