Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/7412 Esas 2019/1766 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7412
Karar No: 2019/1766
Karar Tarihi: 12.02.2019

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/7412 Esas 2019/1766 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, adli para cezasının hapse çevrilmesi esnasında TCK'nın 52/3. maddesine aykırı davranılmıştır. Bu nedenle hüküm, BOZULMASINA karar verilmiştir. Yargılama yeniden yapılmadan, hüküm sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikleri göz önünde bulundurularak adli para cezasına çevrilmiş ve belirlenen tam gün sayısı ile birlikte 52/2. maddeye göre sanık 1.500 TL adli para cezası ile cezalandırılmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri ise şunlardır: TCK 179/3, 2, 62, 50/1-a, 52/2, 4. maddeleri, 5275 sayılı Kanunun 106/5. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8. ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2018/7412 E. , 2019/1766 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3, 2, 62, 50/1-a, 52/2, 4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, TCK"nın 52. maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrileceğinin mahkeme kararında belirtilmemesi, 5275 sayılı Kanunun 106/5. maddesinde infaz aşamasında nasıl hareket edileceği düzenlenmiş olup sonuca etkili olmayacağından, “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına” şeklinde karar verilmesi bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında, adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının belirlenmemesi suretiyle TCK‘nın 52/3. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 5. paragrafının çıkarılarak yerine "Sanığa verilen 2 ay 15 gün hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak TCK‘nın 50/1-a. maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK‘nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 75 tam gün olarak belirlenmesine, TCK‘nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL hesabıyla 1.500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.