Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/7433 Esas 2020/5460 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157/1, 43/2, 52/2-4 ve 53. maddeleri
uyarınca mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığa atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK."nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dairemizin bozma ilamı üzerine dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın, teyzesinin oğlu olduğunu söylediği açık kimliği tespit edilemeyen ... isimli şahsın ahır yapmak için temel kazdığı esnada altın bulduğu ve bu altınları elinden çıkarmak istediği konusunda katılanları aldatıp katılanlar ile Korkuteli ilçesinde buluştukları, burada sanığın, ismini ... olarak tanıttığı kişi ile birlikte katılanları boş bir arsaya götürüp bir çanta içerisinde bulunan altınları göstererek söz konusu altınlar karşılığında 68.000 TL para istediği, daha sonra katılanların temin ettikleri 68.000 TL tutarındaki parayı ... isimli şahsa verdikleri, buna rağmen altınları alamadıkları, bu suretle sanığın dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda; sanık savunmaları, katılan ve tanık beyanları, iletişim kayıtları, kolluk tutanakları, uzlaştırma raporu ve tüm dosya kapsamına göre; atılı suçun sanık tarafından işlendiği sabit olmakla, bu gerekçelere dayanan mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın atılı suçu işlemediğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 11/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.