Şahadetname niteliğindeki belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/17440 Esas 2018/2013 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/17440
Karar No: 2018/2013
Karar Tarihi: 08.03.2018

Şahadetname niteliğindeki belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/17440 Esas 2018/2013 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2017/17440 E., 2018/2013 K. sayılı kararda, bir kişinin şahadetname niteliğindeki belgede sahtecilik suçundan mahkum edildiği ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği tarihten itibaren deneme süresi içinde işlenen ikinci suç tarihi olan 03.04.2012 tarihine kadar dava zamanaşımının durduğu belirtiliyor. Ancak, suçun yasada gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre sanığın dava zamanaşımı süresi hesaplanmadan mahkum edildiği gerekçesiyle hüküm bozuluyor ve sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle düşürülmesi kararı veriliyor. Kanun maddeleri olarak, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7. maddesi, 5349 sayılı Kanunla değişik 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunu'nun 9. maddesi, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 102/4 ve 104/2. maddeleri, 5271 sayılı CMK'nın 231/8. son cümlesi ve 223/8. maddeleri yer almaktadır.

11. Ceza Dairesi 2017/17440 E. , 2018/2013 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Şahadetname niteliğindeki belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

5271 sayılı CMK"nın 231/8-son cümlesi hükmü uyarınca, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 17.06.2009 tarihinden itibaren deneme süresi içinde işlenen ikinci suç tarihi olan 03.04.2012 tarihine kadar dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunun 7 ve 5349 sayılı Kanunla değişik 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanununun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen "şahadetname niteliğindeki belgede sahtecilik" suçunun yasada gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve sanık lehine olan 765 sayılı TCK"nın 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının suç tarihi olan 20.03.2003 tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği gözetilmeden, davanın düşmesi yerine sanığın mahkumiyetine hükmolunması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, aynı Kanunun 322. maddesinde
öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK"nın 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE, 08.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.