Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/12749 Esas 2019/20227 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12749
Karar No: 2019/20227
Karar Tarihi: 07.11.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/12749 Esas 2019/20227 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kasten yaralama suçuyla ilgili verilen hükümleri incelemiştir. Sanığın hükmünün yokluğunda verildiği ve sanığa usulüne uygun bir şekilde tebliğ edildiği belirtilmiştir. Ancak sanığın tebliğ edilen hükmü yasal sürenin geçmesinden sonra temyiz etmesi nedeniyle temyiz talebi reddedilmiştir. Mahkeme ayrıca, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesindeki bazı hükümlerin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesine rağmen, bu durumun infaz aşamasında dikkate alındığından bozma nedeni yapılmamıştır. Yargılama sonucunda mahkemenin inandığı ve takdir ettiği delillerin dikkate alınarak, sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddedilmesine karar verilmiş ve hükümler onanmıştır. Kanun maddeleri olarak ise 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 310/1. maddesi belirtilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2019/12749 E. , 2019/20227 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyetlere dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında katılan ..."a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde:
Sanığın yokluğunda verilen hükmün, 23.11.2015 tarihinde sanığa usulüne uygun tebliğ edildiği, sanığın tebliğ edilen hükmü, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 310/1. maddesinden öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 01.12.2015 tarihinde temyiz etmesi karşısında, temyiz talebinin isteme uygun olarak süreden REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında katılan ..."a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde:
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 07.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.