MAHKEMESİ : ... FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 03/03/2016 tarih ve 2015/33-2016/30 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalılardan ... vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 43. sınıfta tescil ettirdiği "Alavara" markası altında makarna ve mantı üretimi yaptığını, davalılardan ... ile daha öncesinden ticari ilişki içerisinde olduklarını, yine davalılardan ...’in daha öncesinde işletmede aşçı olarak çalıştığını, davalıların kendi işletmelerinde müvekkilinin markası ile iltibas oluşturacak şekilde "Alla Vera" isminin kullanıldığını, davalılara ihtar çekildiğini belirterek tecavüzün men"ini ve 50.000 TL manevi tazminatın ihtar tarihinden itibaren ticari faiziyle davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı ... vekili, davaya konu markasının tescili için ... Kavakalanlılar tarafından başvuru yapıldığını, aynı zamanda bu markanın ... Gıda Ltd. Şti. tarafından kullanıldığını, bu sebeple davanın husumetten reddi gerektiğini, “Alla Vera Pasta” markasının tescilli olduğunu, bu sebeple manevi tazminat talebinin söz konusu olamayacağını, markalar arasında yazı ve anlam farkı olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı ... davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre, davalının kullanımının davacının tescilli markası ile 556 sayılı KHK’nın 9. maddesi gereğince iltibas oluşturacak derecede benzer olduğu gerekçesiyle davalı ... yönünden davanın kısmen kabulü ile tecavüz eyleminin ortadan kaldırılmasına, 5.000 TL manevi tazminatın 11/11/2014"den işleyen değişen oranlı ticari faiziyle davalı ..."dan tahsil edilerek davacıya ödenmesine, davalı ... yönünden ise kanıtlanamayan davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili ve davalılardan ... vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve Türk Medeni Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca davalı ...’nun organ sıfatıyla kusurlarından dolayı ayrıca kişisel olarak sorumlu olmasına göre davacı vekili ile davalı ... vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ : Yukarida açıklanan nedenlerle davacı vekili ile davalı ... vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 312,35 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalılardan ..."dan alınmasına,18/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.