Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/6899 Esas 2020/6340 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6899
Karar No: 2020/6340
Karar Tarihi: 15.12.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/6899 Esas 2020/6340 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir 13. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 2017/105-2017/310 sayılı kararına yapılan istinaf başvurusu reddedildi. Sanığın çocuklarını örgüte müzahir okula göndermesinin, Zaman Gazetesi ve Sızıntı Dergisine aboneliğinin örgütsel faaliyet olarak kabul edilemeyeceği belirlendi. Hüküm temyiz edildi ve temyiz talebinin reddi nedeni bulunmadığından işin esasına geçildi. Temyiz davası esastan reddedildi. Ancak, sanığa zorunlu müdafi tayini kararı verilmesine rağmen tayin edilen zorunlu müdafi ücretinin sanıktan tahsiline karar verilemeyeceği gözetilmediği için hüküm kanuna aykırı bulundu. Bu sebeple hüküm CMK 302/2 maddesi uyarınca bozulup, yargılama giderleri usul ve kanuna uygun şekilde düzeltildi ve onandı. Kanun maddeleri: TCK 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK 53, 58/9, 62, 63.

16. Ceza Dairesi 2019/6899 E. , 2020/6340 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : İzmir 13. Ağır Ceza Mahkemesinin 14.11.2017 tarih ve 2017/105 - 2017/310 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın 53, 58/9, 62, 63 maddeleri gereğince mahkumiyetine dair istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre sanık ..."nın çocuklarını örgüte müzahir okula göndermesinin, Zaman Gazetesi ve Sızıntı Dergisine aboneliğinin bulunmasının örgütsel faaliyet olarak kabul edilemeyeceği belirlenerek yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK"nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine, ancak;
Dairemizin 14.11.2017 tarih 2017/1824 Esas, 2017/5384 sayılı kararında da açıklandığı üzere sanığa zorunlu müdafiinin tayininin gerekmesi karşısında tayin edilen zorunlu müdafi ücretinin sanıktan tahsiline karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan bu sebeplerden dolayı hükmün CMK"nın 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususların yeniden yargılamayı gerektirmeden CMK"nın 303/1 maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan ilk derece mahkemesi gerekçeli kararında yargılama giderlerinin belirtildiği 12 numaralı madde başlığından "2017 yılı CMK ücret tarifesine göre belirlenen 800,00 TL müdafi ücreti olmak üzere toplam 1.105,00 TL"den ibaret yargılama giderlerinin sanıktan tahsili" kısmının çıkarılarak "toplam 305,00 TL"nin sanıktan tahsili" ibaresinin eklenmek suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca İzmir 13. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE 15.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.