Muhafaza görevini kötüye kullanma - hakaret - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/15764 Esas 2019/13954 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/15764
Karar No: 2019/13954
Karar Tarihi: 14.11.2019

Muhafaza görevini kötüye kullanma - hakaret - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/15764 Esas 2019/13954 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, muhafaza görevini kötüye kullanmak ve hakaret suçuyla suçlanmıştır. Mahkeme, muhafaza görevini kötüye kullanma suçundan sanığa iki yıldan az hapis cezası vererek hüküm kurmuştur. Ancak beraat kararı verilen hakaret suçu için temyiz incelemesi yapılmış ve sanığın aldığı adli para cezasının kesin nitelikte olduğu anlaşılmıştır. Bu nedenle sanığın temyiz itirazı reddedilmiştir. Kanunlar olarak ise 5235 sayılı TCK'nın 289/1. maddesi muhafaza görevini kötüye kullanma suçunu, 6217 sayılı Yasada geçici 2. madde olarak eklenen adli para cezası uygulaması ise 5320 sayılı Yasaya eklenmiştir.

8. Ceza Dairesi 2019/15764 E. , 2019/13954 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Muhafaza görevini kötüye kullanma, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Hüküm tarihinin, 6545 sayılı Kanun ile 5235 sayılı Kanun"da yapılan 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklikten önce olduğu ve bu kapsamda, TCK.nın 289/1. maddesinde düzenlenen muhafaza görevini kötüye kullanma suçunun üst sınırının iki yıldan az hapis cezasını gerektirdiği nazara alındığında, kararı veren mahkemenin görevine ilişkin tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
1- Sanık ... hakkında muhafaza görevini kötüye kullanma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Mahkemece kanıtlar değerlendirilip gerektirici nedenleri açıklanmak suretiyle verilen beraat kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan, katılanın, atılı suçun yasal unsurlarının oluştuğuna yönelik temyiz itirazının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
6217 sayılı Yasanın 26. maddesiyle 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, sanık hakkında doğrudan tayin olunan adli para cezasının miktarına göre hükmün kesin nitelikte olduğu anlaşılmakla; yerel mahkeme tarafından temyiz isteminin reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden, sanığın temyiz itirazının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararın ONANMASINA, 14.11.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.