Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - tehdit - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/3243 Esas 2019/7937 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanıklara yükletilen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve tehdit eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Sanıklar hakkında tehdit suçundan kurulan hükümde; tehdit suçunun silahla ve birden fazla kişi tarafından işlenmesi halinde TCK’nın 106/2. maddesi gereğince birden fazla ağırlaştırıcı sebebin olması halinde alt sınırdan uzaklaşılarak ceza tayin edilmesi gerekirken ayrıca TCK’nın 106/2-a-c maddeleri gereğince bir kat artırılmak suretiyle fazla ceza tayin edilmiş ise de;
Sanık ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümde TCK’nın 62. maddesinin uygulanması karşısında; tehdit suçundan kurulan hükümde uygulanmaması suretiyle hükümde çelişkiye yol açılmış ise de;
Sanık ... hakkında mahkemece tehdit suçundan hükmolunan 7 yıl 6 ay hapis cezası ile kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçundan hükmolunan 6 yıl 3 ay hapis cezasının kazanılmış hakkın korunması amacıyla toplanması sırasında hesap hatası yapılarak 13 yıl 9 ay yerine 14 yıl 12 ay hapis cezası olarak fazla belirlenmiş ise de, karar tarihi itibariyle yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın, aleyhe temyiz olmaması durumunda ancak netice ceza bakımından geçerli olması, bozma sonrası verilen kararda sanıkların kazanılmış hakları dikkate alınarak netice cezanın ilk karardaki cezaya indirilmiş olması karşısında, sonuca etkili olmayan bu hususların bozmayı gerektirmediği,
Anlaşıldığından, sanıklar ..., ... müdafii ve Üst Cumhuriyet Savcısının ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden tebliğnameye kısmen uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 29/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.