Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2017/3620 Esas 2018/7502 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Bölge Adliye Mahkemesi . Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : 7. İş Mahkemesi

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmesi üzerine taraf vekillerince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, davacı vekilinin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararının davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
KARAR
1-Davalı vekilinin manevi tazminata yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde, Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararlar için kesinlik sınırının karar tarihi itibariyle 41.530,00 TL olduğu, dava dilekçesinda davacı tarafın 65.000,00 TL manevi tazminat talebinde bulunduğu, ilk derece mahkemesince verilen 27/09/2016 tarihli kararda manevi tazminat isteminin kısmen kabulü ile 10.000,00 TL’ye hükmedildiği, taraf vekillerinin istinaf başvurusu üzerine ... Bölge Adliye Mahkemesi . Hukuk Dairesince verilen 16/02/2017 tarihli karar ile davalı tarafın istinaf başvurusunun esastan reddine, davacı tarafın diğer istinaf sebeplerinin reddine, davacının istinaf başvurusunun maddi tazminat alacağı yönünden esastan kabulüne, ... 7. İş Mahkemesinin 2014/297 Esas 2016/523 Karar sayılı kararının maddi tazminat alacağı yönünden kaldırılmasına, davanın kısmen kabulüne, davacı tarafından açılan maddi ve manevi tazminat davasının Borçlar Kanunu"nun 56-61 maddeleri gereğince kısmen kabulü ile kısmen reddine,53.162,31 TL maddi tazminatın haksız fiil tarihi olan 05.03.2014 tarihinden itibaren yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya verilmesine, 10.000,00 TL manevi tazminatın haksız fiil tarihi olan 05.03.2014 tarihinden itibaren yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verildiği ve bu kararın davalı vekilince temyize getirildiği dikkate alındığında, hükmedilen manevi tazminat miktarının temyiz sınırının altında kaldığı açıktır.
O halde Bölge Adliye Mahkemesi kararının manevi tazminat yönünden temyiz kabiliyeti olmayıp, davalı vekilinin temyiz itirazlarının H.M.K."nun 362/1-a maddesi uyarınca KESİNLİKTEN REDDİNE,
2- Davalı vekilinin maddi tazminata yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince; Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine, Bölge Adliye Mahkemesi kararında bir isabetsizlik bulunmadığından, davalı vekilinin temyiz yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine,
aşağıda yazılı temyiz harcının davalıya yükletilmesine, 18/10/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.