Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/7489 Esas 2020/5451 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7489
Karar No: 2020/5451
Karar Tarihi: 11.06.2020

Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/7489 Esas 2020/5451 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın rent a car işi yapan bir kişiden kiraladığı aracın süresini uzattığı ancak iade etmediği için güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilmektedir. Dosyada yer alan deliller göz önünde bulundurularak suçun sanık tarafından işlendiği sabit görülmüştür. Sanık suçlu bulunarak TCK’nın 155/1, 50/1-a ve 52/2-4. maddeleri uyarınca hüküm giymiştir. Bu maddeleler şu şekildedir:
- TCK’nın 155/1 maddesi: Kullanmakla yetkili kılınmış olduğu bir malı veya parayı hukuka aykırı olarak kendisine veya başkasına yarar sağlamak maksadıyla kullanan kişi, bir yıldan beş yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.
- TCK’nın 50/1-a maddesi: Eylemin özelliği, şiddeti ve amacı dikkate alınarak süreli veya süresiz olarak yasaklanması öngörülen fiiller, suçlularının nitelikleri ile hepsi veya bir kısmına uygulanacak cezalar, bu Kanunun 52. maddesi uyarınca belirlenir ve Türk Ceza Kanununun Umumi Hükümleri hükümleri saklı kalmak kaydıyla bütün hükümleri kıyasen uygulanır.
- TCK’nın 52/2-4 maddeleri: Ceza hukukunda süreli hapis cezası, adlî para cezası, ve bunların ikame edilmesi halinde tutukevinde geçen süre, üçte bir oranında fazla ceza olarak uygulanır. Ceza veya güvenlik tedbirine hükmolunduktan sonra, sanığın tutuklulukta geçirdiği süre, hük

15. Ceza Dairesi 2018/7489 E. , 2020/5451 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK’nın 155/1, 50/1-a ve 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığa atılı güveni kötüye kullanma suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK."nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dairemizin bozma ilamı üzerine dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın, rent a car işi yapan katılandan bir günlüğüne kiraladığı aracın kira süresini katılanla konuşarak iki gün daha uzattıktan sonra, bu süre de sona erdiği halde, söz konusu aracı iade etmeyip uhdesinde tutarak yarar sağladığı, bu suretle güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda; sanık savunmaları, katılan ve tanık beyanları, araç kira sözleşmesi, aracın polis tarafından yakalandığına dair 21/12/2009 tarihli tutanak, uzlaştırma raporu ve tüm dosya kapsamına göre; atılı suçun sanık tarafından işlendiği sabit olmakla, bu gerekçelere dayanan mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın suçsuz olduğuna ve katılanın tüm zararını karşıladığına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 11/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.