3. Ceza Dairesi Esas No: 2019/12361 Karar No: 2019/20219 Karar Tarihi: 07.11.2019
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/12361 Esas 2019/20219 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme tarafından verilen kararda, sanığın katılanı kasten yaralama suçundan beraat ettirilmesi gerektiği ancak yazılı şekilde ceza verildiği belirtilmiştir. Bunun üzerine karar bozulmuş ve hüküm fıkrasının \"ceza verilmesine yer olmadığına\" ibaresi çıkarılarak \"beraatine\" ibaresi eklenerek düzeltme yapılmıştır. Kararda, yaralamaya yönelik itirazların Yargıtay Ceza Genel Kurulunun kararı ve 5271 sayılı CMK'nın 231/12. maddesi uyarınca geri bırakılmasına karar verildiği ifade edilmiştir. Sanığın eyleminin meşru müdafaa sınırları içinde kaldığından beraat kararı verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda, hükmün bozulmasına ancak yeniden yargılama gerektirmediği ve CMUK'un 322. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması gerektiği vurgulanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri şöyledir: 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/12. ve 223/2-d maddeleri, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 25/1. maddesi, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usul Kanunu'nun 321. ve 322. maddeleri.
3. Ceza Dairesi 2019/12361 E. , 2019/20219 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi HÜKÜMLER : Hükmün açıklanmasının geri bırakılması, ceza verilmesine yer olmadığına dair
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: 1) Sanık ..."nin, katılan ..."ı kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 gün 2009/13-12 sayılı Kararı ve 5271 sayılı CMK"nin 231/12. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın itirazı kabil kararlardan olup, yapılan itirazın 26.02.2016 tarihli merci kararı ile değerlendirildiği görülmekle, dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE, 2) Sanık ..."ın, katılan ..."yi kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde; Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak; Sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK" nin 25/1. maddesi gereğince meşru müdafaa sınırları içinde kaldığından, 5271 sayılı CMK" nin 223/2-d maddesi uyarınca sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, katılan sanıklar müdafiilerinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenden dolayı 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının 1-). bendindeki ""ceza verilmesine yer olmadığına"" ibaresinin çıkarılarak ""beraatine"" ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.