Davacı vekili, müvekkilinin  davalı iş yerinde 01.06.1998 tarihinde çalışmaya başladığını,  06.12.2010 tarihinde iş sözleşmesinin hiçbir geçerli sebep olmaksızın bildirimli olarak hizmetinden istifade edilemediği gerekçesi ile haksız olarak davalı işveren tarafından iş sözleşmesinin fesih edildiğini, davalı işveren tarafından ileri sürülen fesih sebebinin geçerli olmaması sebebi ile davalı işveren tarafından yapılan feshin geçersizliğine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının müvekkili ortaklıkla 01.06.1998 tarihinde Uçuş Eğitim Akademisi Müdürlüğünde memur olarak çalışmaya başladığını, davacının iş sözleşmesi hizmetinden verim alınamaması sebebi ile  4857 sayılı İş Kanunuu"nun 17. maddesindeki yazılı bildirim sürelerine uygun olarak, aynı Kanun"un 18.  maddesi çerçevesinde geçerli nedenle fesih edildiğini savunarak  davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.  
Mahkemece, toplanan delillere dinlenen tanık beyanlarına ve tüm dosya kapsamına göre her ne kadar davalı işveren tarafından davacıya tebliğ edilen fesih bildiriminde davacının iş yerinde olumsuzluklara sebebiyet verdiği, iş ilişkisini çekilmez hale getirdiği, disiplin bozucu davranışlarında bir düzelme olmadığı, çevresini olumsuz etkileyerek genel performansın düşmesine, iletişimin bozulmasına sebebiyet verdiği ileri sürülmüş ise de,  davalı işveren feshe gerekçe olarak gösterdiği bu nedeni ispatlayacak delil ve tanık ileri sürememiş, davacının iş yerinde olumsuzluklara sebebiyet vererek iş ilişkisini çekilmez hale getiren disiplin bozucu davranışlarının varlığını ispat edememiş olduğu gerekçesiyle davalı işveren tarafından yapılan feshin geçersizliğine karar verilmiştir.
Karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içeriğine göre davacı işe başladığından itibaren istekleri de dikkate alınarak çalıştığı iş değiştirilmesine rağmen gittiği her birimde yaptığı işte verimsiz olduğu gibi işyeri düzeniyle bağdaşmayan davranışlarda bulunduğu anlaşılmaktadır.
Dosyadaki tüm deliller birlikte değerlendirildiğinde davalı işverenin iş ilişkisinin sürdürülmesi bakımından kendisinden beklenen yükümlülüğü fazlasıyla yerine getirdiği sabittir.
Davacının süregelen olumsuzluğu ve yetersizliği karşısında  işverenden iş ilişkisini sürdürmesi beklenemez. Feshin geçerli sebebe dayandığı gözetilmeden işverence sunulan deliller gözardı edilerek yazılı gerekçe ile davanın kabulü hatalıdır.
Belirtilen sebeplerle, 4857 sayılı Kanun"un 20. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, hükmün bozulmak suretiyle ortadan kaldırılması ve aşağıdaki gibi karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM : Yukarıda belirtilen sebeplerle;
1-Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-Davanın REDDİNE,
3-Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
4-Davacının yapmış olduğu yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, davalının yaptığı 72,00 TL yargılama giderinin davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesine,                         
5-Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre 1.200,00TL vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
6-Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine, kesin olarak 21.05.2012  tarihinde oybirliği ile karar verildi.