10. Hukuk Dairesi Esas No: 2019/6541 Karar No: 2020/533 Karar Tarihi: 23.01.2020
Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2019/6541 Esas 2020/533 Karar Sayılı İlamı
10. Hukuk Dairesi 2019/6541 E. , 2020/533 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, bozma ilamına uyulmakla hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir. Hükmün, davacı Kurum ile davalılar ..., ... İnş. Mlz. Mad. Mak. Mim. Müh. Nak. Gıda Yemektem. Taah. San. Tic. Ltd. Şti. avukatları ve ... tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi. Kusur raporlarının, 5510 sayılı Yasa, 4857 sayılı Yasa"nın 77. ve İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Tüzüğünün 2 vd maddelerine uygun olarak düzenlenmesi gerekir. 4857 sayılı Yasa"nın 77. maddesi; “İşverenler işyerlerinde iş sağlığı ve güvenliğinin sağlanması için gerekli her türlü önlemi almak, araç ve gereçleri noksansız bulundurmak, işçiler de iş sağlığı ve güvenliği konusunda alınan her türlü önleme uymakla yükümlüdürler. İşverenler, işyerinde alınan iş sağlığı ve güvenliği önlemlerine uyulup uyulmadığını denetlemek, işçileri karşı karşıya bulundukları mesleki riskler, alınması gerekli tedbirler, yasal hak ve sorumlulukları konusunda bilgilendirmek ve gerekli iş sağlığı ve güvenliği eğitimini vermek zorundadırlar...” düzenlemesini içermektedir. Anılan düzenleme, işçiyi gözetim ödevi ve insan yaşamının üstün değer olarak korunması gereğinden hareketle; salt mevzuatta öngörülen önlemlerle yetinilmeyip, bilimsel ve teknolojik gelişimin ulaştığı aşama uyarınca alınması gereken önlemlerin de işveren tarafından alınmasını zorunlu kılmaktadır. İş kazasının oluşumuna etken kusur oranlarının saptanmasına yönelik incelemede; ihlal edilen mevzuat hükümleri, zararlı sonuçların önlenmesi için koşulların taraflara yüklediği özen ve dikkat yükümüne aykırı davranışın doğurduğu sonuçlar irdelenip, kusur aidiyet ve oranları gerekçeleriyle ortaya konulmalıdır. Buna göre dairemizce verilen bozma kararında sigortalının %30 kusuru yerinde bulunmuş, davalılar ... ve ...’ın haklarında ceza davasında kesinleşen bir mahkumiyet hükmü bulunmadığından şahsi kusurlarının olup olmadığının değerlendirilmesi ve eğer şahsi kusurları var ise bunun davalı işverenin %70 kusuru oranı içerisinde ayrıştırılması belirtilmiş olup, mahkemece bozma ilamına uyulmasına karşın, ilamda belirtilen kusur oranlarına ve esaslara aykırı şekilde hazırlanan bilirkişi raporu esas alınarak hüküm kurulmuştur. Bu sebeple anılan bozma ilamı ve yukarıda açıklanan esaslar dahilinde yeni bir bilirkişi kusur raporu alınarak ve bu rapor doğrultusunda 3. kişilerin sorumlu oldukları tutar belirlenirken, 5510 sayılı Kanun"un 21/4. maddesi de gözetilerek hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi bozmayı gerektirir. O hâlde, davacı Kurum ile davalılar ..., ... İnş. Mlz. Mad. Mak. Mim. Müh. Nak. Gıda Yemektem. Taah. San. Tic. Ltd. Şti. avukatları ve ..."ın bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır. SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılara iadesine, 23.01.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.