MAHKEMESİ : ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 01/03/2018 tarih ve 2017/280 E- 2018/66 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 10/05/2019 tarih ve 2018/1145 E- 2019/554 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin 2016/82664 sayılı ve "Canada Education Model" ibareli marka tescil başvurusunda bulunduğunu, başvurularının TPMK YİDK kurulunca 7/1-a ve c bentleri uyarınca kısmen reddedildiğini, oysa müvekkilinin Kurum nezdinde, 329 adet marka tescil müracaatını gerçekleştirdiğini, müvekkilinin faaliyet gösterdiği sektörde saygınlık kazanmış bir firma olduğunu, müvekkilinin Canada ibareli bir çok tescilli markasının bulunduğunu, müvekkili nin 2016/51211 sayılı “canada eğitim programları”, 2014/65953 sayılı “canada culture college” ibareli markasında kök ibarenin Canada olduğunu, aynı zamanda 2013/48594 sayılı “kanada anaokulu ilköğretim lise etüt merkezi” ibareli markasının da bulunduğunu, bazı durumlarda bir markanın başlangıçta ayırt edici niteliğe sahip olmasa bile tescil tarihinden önce kullanılmasıyla söz konusu mallar ile ilgili ayırt edici nitelik kazanmış olabileceğini, başlangıçta tanımlayıcı olan bir işaretin de devamlı bir şekilde kullanılması ile o işarete ayırt edici güç kazandırabileceğini, Kanada ibaresinin direk olarak eğitim hizmetini işaret ettiği tespitinin hatalı olduğunu ileri sürerek 2017-M-4670 sayılı YİDK kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, Kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince tüm dosya kapsamına göre; "Canada Education Model" ibaresinin genel olarak mal veya hizmetleri diğer teşebbüslerin mal veya hizmetlerinden ayırt etme vasfına sahip olduğu, TPMK tarafından başvuru kapsamından çıkarılan mallar/hizmetler bakımından "Canada Education Model" ibaresinin ayırt edici niteliğinin olmamasının, KHK 5 md. dolayısıyla 7/1-a kapsamında değerlendirilecek bir husus olmadığı, markada yer alan “Canada Education Model” ibaresinin bir bütün olarak ihtiva ettiği anlam ve ortalama tüketici kesimi nezdinde oluşturduğu direkt ve doğrudan algının, Kanadaki eğitim–öğretim sistemiyle ilgili bir ürün veya hizmet şeklinde olacağı, markada yer alan ibarelerin ticaret alanında herkesin ortak kullanımına açık, anonim ibareler olduğu, “Canada Education Model” kelime öbeğinin 556 sayılı KHK’nın 7/1-(c) bendi anlamında “Eğitim ve öğretim hizmetleri.Sempozyum, konferans, kongre ve seminer düzenleme, idare hizmetleri Dergi, kitap, gazete vb. gibi yayınların basıma hazır hale getirilmesi, okuyucuya ulaştırılmasına ilişkin hizmetler (global iletişim ağları vasıtasıyla anılan hizmetlerin sağlanması da dahil).Film, televizyon ve radyo programları yapım hizmetleri.” hizmetleri açısından ürünü tanımlayıcı nitelikte bir kelime olduğu, bu kelime öbeğinin tüketici zihninde hizmetle ilgili derhal ve doğrudan bir bilgilendirme yaptığı, ayrıca 16. Sınıf mallar arasında yer alan “Basılı yayınlar, basılı evrak: kitaplar, dergiler, gazeteler,” malları bakımından da bu malların eğitim –öğretim sisteminde de kullanılabilecek ürünler olması nedeniyle, onunla ilgili bilgilerin sunulduğu bir eğitim-öğretim materyali olduğunu zannına kapılabileceği, 556 sayılı KHK 7/son hükmü şartlarının “Canada Education Model” ibaresi için oluşmadığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, TPMK YİDK"nun 2017-M-4670 sayılı kararının 16 sınıfta yer alan "Basılı yayınlar, basılı evrak, kitaplar, dergiler, gazeteler," ile 41. sınıfta yer alan "Eğitim ve öğretim hizmetleri.Sempozyum, konferans, kongre ve seminer düzenleme, idare hizmetleri. Dergi, kitap, gazete vb. gibi yayınların basıma hazır hale getirilmesi, okuyucuya ulaştırılmasına ilişkin hizmetler (global iletişim ağları vasıtasıyla anılan hizmetlerin sağlanması da dahil).Film, televizyon ve radyo programları yapım hizmetleri.” mal ve hizmetleri dışında kalan mal ve hizmetler yönünden kısmen iptaline, fazlaya dair istemlerin reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili ve davalı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi"nce; "Canada Education Model" ibaresinin genel olarak mal veya hizmetleri diğer teşebbüslerin mal veya hizmetlerinden ayırt etme vasfına sahip olduğu, ancak markanın bir bütün olarak ihtiva ettiği anlam ve ortalama tüketici kesimi nezdinde oluşturduğu algının Kanada"daki eğitim–öğretim sistemiyle ilgili bir ürün veya hizmet şeklinde olacağı, markada yer alan ibarelerin ticaret alanında herkesin ortak kullanımına açık, anonim ibareler olduğu, bu itibarla “Canada Education Model” kelime öbeğinin 556 sayılı KHK’nın 7/1-(c) bendi anlamında “Eğitim ve öğretim hizmetleri.", "Sempozyum, konferans, kongre ve seminer düzenleme, idare hizmetleri.", "Dergi, kitap, gazete vb. gibi yayınların basıma hazır hale getirilmesi, okuyucuya ulaştırılmasına ilişkin hizmetler (global iletişim ağları vasıtasıyla anılan hizmetlerin sağlanması da dahil).", "Film, televizyon ve radyo programları yapım hizmetleri.”, “Basılı yayınlar, basılı evrak: kitaplar, dergiler, gazeteler,” mal ve hizmetleri açısından ürünü tanımlayıcı nitelikte olduğu, 556 sayılı KHK 7/son hükmü şartlarının da bulunmadığı gerekçesiyle taraf vekillerinin istinaf başvurularının HMK"nın 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili ile davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davalı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince; dava, davacının marka tescil başvurusunun TPMK YİDK tarafından 556 sayılı KHK’nın 7/1-a, 5 ve 7/1-c maddesi gereğince reddine dair verilen kararın iptali istemine ilişkindir.
Mahkemece davacının 2016/82664 sayılı, “CANADA EDUCATION MODEL” ibareli markanın 16. ve 41. sınıflarda tescili için yaptığı başvurusunun Kanada eğitim-öğretim modeli/sistemi ile ilgili algı yaratacağı, bu ibarenin herkesin kullanımına açık, anonim bir ibare olduğu ve başvuru kapsamındaki bazı emtialar için tanımlayıcı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Ancak, başvuru konusu “CANADA EDUCATION MODEL” ibaresi basit İngilizce sözcüklerden oluşup ve Türkçede “Kanada Eğitim Modeli” anlamına gelmekte olup, başvuru kapsamındaki 16. ve 41. sınıf hizmetler yönünden söz konusu ibarenin 556
sayılı KHK 7/1-a ve 5. maddeleri yönünden somut ayırt ediciliği bulunmadığı gibi, marka algısı oluşturmayan bir ibare olduğu, 556 sayılı KHK 7/1-c maddesi uyarınca da tanımlayıcı olduğu anlaşılmaktadır. Bu itibarla, İlk Derece Mahkemesince, yukarıda yapılan açıklamalar göz önüne alınarak, davanın reddine karar verilmesi gerekirken hatalı değerlendirme ile davanın kısmen kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş hükmün bu yönden bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının BOZULARAK KALDIRILMASINA, HMK"nın 373/1. maddesi uyarınca dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 10,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalıdan iadesine, 05/02/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.