Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/4018 Esas 2019/7933 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4018
Karar No: 2019/7933
Karar Tarihi: 29.04.2019

Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/4018 Esas 2019/7933 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanığın görevi yaptırmamak için direnme suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir. Dosyanın temyiz edilmesi sonucunda, suçun kanuna uygun olduğu ve sanığın eyleminin doğru olarak nitelendirildiği belirtilmiştir. Sanık hakkında, birden fazla suçtan hüküm içeren ilamdaki hangi cezanın tekerrüre esas alındığı gösterilmemiş olsa da, ilamdaki en ağır cezanın tekerrüre esas alınmasının infaz aşamasında gözetilebileceği ve bu nedenle bu durumun bozmaya neden olmadığı belirtilmiştir. Mahkeme, sanığın müdafiinin ileri sürdüğü nedenleri yerinde görmediği için temyiz davasının esastan reddedilmesine karar vermiştir.
Kanun Maddeleri: Görevi Yaptırmamak İçin Direnme suçu TCK'nın 265. maddesinde düzenlenmektedir. İlamdaki en ağır cezanın tekerrüre esas alınması ise 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 108/2. maddesi uyarınca yapılırken, tekerrüre esas alınabilecek haller TCK’nın 53/1-b maddesinde belirtilmektedir.

18. Ceza Dairesi 2017/4018 E. , 2019/7933 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Sanık hakkında, birden fazla suçtan hükümlülüğü içeren ilamdaki hangi cezanın tekerrüre esas alındığı gösterilmemiş ise de, 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi uyarınca ilamdaki en ağır cezayı içeren hükümlülüğün tekerrüre esas alınmasının ve TCK’nın 53/1-b maddesinin, Anayasa Mahkemesi’nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilmesinin infaz aşamasında gözetilebilecek olması nedeniyle bozmayı gerektirmediği,
Anlaşıldığından, sanık ... müdafiinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 29/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.