Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/4670 Esas 2018/1346 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
İHBAR OLUNANLAR: Çeşme Tapu Müdürlüğü - Çeşme Belediye Başkanlığı

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin İzmir ili, Çeşme ilçesi,... mahallesi, 513 ada 74 parselde kayıtlı "... nolu çatı dairenin 1/2 oranında maliki olduğunu, davalı ..."in ise zeminde 27, 29 ve 30 nolu taşınmazların maliki olduğunu, ... Apartmanında kat mülkiyetinin 07/12/1994 tarihinde kesinleşen Çeşme Sulh Hukuk Mahkemesinin 11/11/1994 tarih ve 1994/107 Esas, 1994/255 Karar sayılı mahkeme kararı gereğince kurulduğunu, davalı malike ait 30 nolu bağımsız bölümün niteliği ""Depo"" olduğu halde, bu bağımsız bölümün niteliğinin ""Dükkan"" olarak değiştirildiğini belirterek davalı adına ... mahallesi, 513 ada, 74 parselde (30 nolu bağımsız bölüm) kayıtlı ""Dükkan"" niteliğine haiz taşınmazın cinsinin ""Depo"" olarak düzeltilerek tescil edilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, davacının dava konusu taşınmaza ilişkin bir ayni hakkı olmadığı, dava açmakta hukuki yararı olmadığı ve dava açma ehliyeti bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun 19. maddesinin 1. fıkrasına göre kat malikleri anataşınmazın mimari durumunu titizlikle korumaya mecbur olduğundan kat maliki olan davacının anataşınmazın korunması için dava açmaya hakkı vardır. Anataşınmazda kat mülkiyeti Çeşme Sulh Hukuk Mahkemesinin 1994/107 Esas, 1994/255 Karar sayılı ilamı ile kurulmuştur. Dosya arasında bulunan karar örneğine göre dava konusu 30 nolu (hükümde D) bağımsız bölümün cinsi hükümde depo olarak yazılıdır. Ancak, mahkeme kararının infazı sırasında bu bağımsız bölümün niteliği dükkan olarak yazılmıştır. Anayasanın 138. maddesine göre yasama ve yürütme organları ile idare, mahkeme kararlarına uymak zorundadır; bu organlar ve idare, mahkeme kararlarını hiçbir suretle değiştiremez ve bunların yerine getirilmesini geciktiremez. Anayasanın amir hükmüne göre de esas alınması gereken mahkeme kararıdır. Bu nedenle Çeşme Sulh Hukuk Mahkemesinin 1994/107 Esas, 1994/255 Karar; 1995/65 Esas, 1995/347 Karar sayılı dosyaları ile Çeşme Tapu Müdürlüğünün 06.03.2012 havale tarihli yazı cevabında bahsedilen 06.09.1996 tarih ve 2878 yevmiye numaralı tashih işlemi ile bu işlem için ibraz edilen proje ve yapı kullanma izin belgesi getirtilerek davaya konu yanlışlığın nereden kaynaklandığı tespit edilerek ulaşılacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken davanın reddine karar verilmiş olması doğru görülmemiş, hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 22/02/2018 gününde oy birliği ile karar verildi.