3. Ceza Dairesi 2019/11851 E. , 2019/20213 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ..."ın, müşteki ..."yı kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Kıraathanede yüksek sesle konuşma meselesinden çıkan tartışmanın karışılıklı kavga şeklinde devam ettiği ve ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının belli olmadığı olayda, sanık hakkında TCK"nin 29. maddesi gereğince asgari oranda (1/4) indirim yapılması gerekirken, yazılı şekilde (3/4) oranında uygulama yapılması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından ve Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nin 58. maddesi uyarınca hakkında tekerrür hükümleri uygulanan sanık hakkında, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılanmayı gerektirmediğinden, aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca, hükmün TCK"nin 58. maddesinin uygulandığı fıkranın sonuna "5237 sayılı TCK"nin 58/6,7. maddeleri gereğince cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına"" ibarelerinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Karaman 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 2009/105 Esas - 2009/1056 Karar sayılı ilamı ile verilen 5 ay hapis ve 400 TL adli para cezasının 30.04.2010 tarihinde infaz edildiği, bu tarihinden itibaren 3 yıl geçtikten sonra 09.06.2014 tarihinde atılı suçun işlenmesi nedeniyle TCK"nin 58/2-b maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacağı anlaşıldığından tebliğnamedeki (2) numaralı bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a) Sanığın, müşteki ... demir su borusu ile yaralayıp, aynı suç aleti ile müşteki ..."ı yaralamaya teşebbüs ettiği halde; hükmün gerekçe kısmında sanığın, müşteki ... kasten yaraladığı kabul edilip yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulmak suretiyle hükmün karıştırılması,
b) Müşteki ... hakkında düzenlenen 26.12.2014 tarihli rapora göre; sağ tm posteriorda 2x1 mm çapında santral ferforasyon mevcut olduğuna göre, basit tıbbi müdahale ile iyileşemeyecek şekilde yaralandığının tespit edilmesi karşısında, kurulan hükümde 5237 sayılı TCK"nin 86/1. maddesinden uygulama yapılması gerekirken, suç vasfında yanılgıya düşülerek TCK"nin 86/2. maddesinden hüküm tesisi,
c) Kıraathanede yüksek sesle konuşma meselesinden çıkan tartışmanın karışılıklı kavga şeklinde devam ettiği ve ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının belli olmadığı olayda, sanık hakkında TCK"nin 29. maddesi gereğince asgari oranda (1/4) indirim yapılması gerekirken, yazılı şekilde (3/4) oranında uygulama yapılması suretiyle eksik ceza tayini,
d) Sanık hakkında tekerrrüre esas alınan Karaman 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 17.04.2012 tarihli, 2011/46 Esas - 2012/542 Karar sayılı ilamında sanığın 6136 sayılı Kanun"un 15/1. maddesinden verilen 5 ay hapis ve 80 TL adli para cezasına mahkum edildiği, verilen kısa süreli hapis cezasının TCK"nin 50/1-d maddesi gereğince 75 gün süreyle belirli yerlere gitmekten veya belirli etkinlikleri yapmaktan yasaklanma seçenek tedbirine çevrildiği, 5237 sayılı TCK"nin 58/2-a-b maddelerine göre; söz konusu seçenek yaptırım ve karar tarihi itibariyle adli para cezasına mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınamayacağı ve sanığın adli sicil kaydına konu diğer ilamların da tekerrüre esas olmadığı gözetilmeksizin, sanığın mükerrir kabul edilerek verilen hapis cezasının TCK"nin 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
e) Kabule göre de; 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesi uyarınca hakkında tekerrür hükümleri uygulanan sanık hakkında, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
f) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi gereğince ceza miktarı açısından sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 07.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.