MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişilerin huzur ve sükununu bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre ve TCK"nın 123. maddesinde düzenlenen kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunun, 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik öncesinde de uzlaşma kapsamında olduğunun ve soruşturma aşamasında taraflarında usulüne uygun olarak yapılan uzlaşma teklifini kabul etmediklerinin anlaşılması karşısında; tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmeyerek yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1) Sanığın adli sicil kaydında bulunan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmiş mahkumiyet hükmü niteliğinde olmaması karşısında; lehe hüküm talebi bulunan sanık hakkında hükmolunan kısa süreli hapis cezasının, TCK"nın 50. maddesi uyarınca suçlunun kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlık ve suçun işlenmesindeki özellikler değerlendirilmeden, TCK’nın 51. maddesi uyarınca da yeniden suç işlemeyeceği konusunda oluşan olumsuz kanaatin dayanakları gösterilmeden, yetersiz gerekçe ile TCK’nın 50, 51. maddelerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2) TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesi"nin, 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla, iptal edilmiş olması nedeniyle, uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Kanuna aykırı, sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 29/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.