Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/8553 Esas 2019/10114 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8553
Karar No: 2019/10114
Karar Tarihi: 03.07.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/8553 Esas 2019/10114 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verilen bir duruşma sonucu temyiz edilmiş. Ancak temyiz nedenleri yetersiz görülmüş ve hüküm tebliğnameye aykırı olarak bozulmuş. Sanığın mükerrir olduğu anlaşıldığından cezası mükerrirler için öngörülen infaz rejimine göre çektirilecek ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanacaktır. İzmir 25.Asl.ceza mahkemesi kararı ile verilen tekerrür esas alınmayacak, İzmir 5.Ağır Ceza Mahkemesinin 10 ay hapis cezası kararı dikkate alınacak. Kanun maddeleri ise TCK 125/1-4 ve TCK 58 olarak belirtilmiştir.

17. Ceza Dairesi 2019/8553 E. , 2019/10114 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1) Sanık hakkında bozmadan önceki hükümde tekerrüre esas alınan İzmir 25. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/413 Esas ve 2011/47 Karar sayılı 5237 sayılı TCK"nun 125/1-4. maddeleri gereği hükmedilen 31.03.2011 kesinleşme tarihli erteli 1 yıl 2 ay hapis cezasına ilişkin ilam yerine, suç tarihinden sonra 22.05.2018 tarihinde kesinleşmesi nedeniyle tekerrüre esas alınamayacak İzmir 5. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2017/301 Esas ve 2017/252 Karar sayılı mahkumiyetinin esas alınması,
Kabule göre de;
2) Tekerrüre esas alınan İzmir 5. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2017/301 Esas ve 2017/252 Karar sayılı ilamında uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK"nun 155/1. maddesi olması sebebiyle bu ilam açısından uzlaştırma hükümleri uygulanıp uygulanmadığı araştırılarak 5237 sayılı TCK’nun 58. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkralarından sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılarak, yerlerine "Sanığın mükerrir olduğu anlaşıldığından 5237 sayılı TCK"nun 58. maddesi uyarınca cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezalarının infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına, İzmir 25. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/413 Esas ve 2011/47 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınmasına" karar verilmek suretiyle; usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, tekerrür uygulaması nedeniyle şartlı tahliye süresi bakımından 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca, sanık hakkında İzmir 5. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2017/301 Esas ve 2017/252 Karar sayılı kararı ile verilen 10 ay hapis cezası dikkate alınmak suretiyle sanığın kazanılmış hakkının GÖZETİLMESİNE, 03/07/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.