Danıştay 9. Daire 2019/1117 Esas 2022/1429 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2019/1117
Karar No : 2022/1429

TEMYİZ EDEN (DAVALI) :... Vergi Dairesi Başkanlığı
(... Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. ...
KARŞI TARAF (DAVACI) : ...
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU :... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına, faizle borç para vererek elde ettiği gelirini kayıt ve beyan dışı bıraktığından bahisle düzenlenen vergi tekniği raporu ile vergi inceleme raporuna dayanılarak re'sen tarh edilen bir kat vergi ziyaı cezalı 2012 yılı gelir vergisi ile 213 sayılı Vergi Usul Kanunun 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararıyla; tarhiyatlara dayanak vergi inceleme raporu ile vergi tekniği raporunda yer alan tespitlerin değerlendirilmesinden, davacıdan borç para aldığını beyan eden iki kişi bulunması, söz konusu iki kişiden biri olan ...'ın davacı ile mahkemeye yansıyan parasal husumetinin mevcut olması, davacının ... 'ın sahibi olduğu ... Alüminyum Ltd. Şirketine hizmet sözleşmesi ile sigortalı olarak çalıştığı iddiasının ve bu hususta açılmış hizmet tespiti davasının irdelenmemesi, yapılan tüm tespit ve değerlendirmelerde ..., ... Alüminyum ve ... 'ın babası ... ile davacı arasında iş ve parasal anlamda ilişki bulunduğu anlaşılmakta ise de, söz konusu ilişki ağı irdelenmeyerek yalnızca davacı üzerinden tespit ve değerlendirmeler yapıldığı, fatura düzenlediği belirtilen ya da çek keşide edilen kişi ya da şirket yetkililerinin ifadesine başvurulmadığı, davacı tarafından sunulan uçak biletleri, mail örnekleri ve evraklar incelendiğinde belirtilen ilişki ağının açıkça anlaşıldığı, ne var ki, davacının tefecilik faaliyetini ticari bir faaliyet olarak sürdürdüğüne ilişkin bir tespit bulunmadığı gibi, belirtilen kişiler yönüyle davacının iddialarının somut tespitlerle devre dışı bırakıldığı yönünde incelemeye de rastlanılmadığı, dolayısıyla vergi tekniği raporunda davacı hakkında bir takım tespit ve değerlendirmelere yer verilmiş ise de, davacının faaliyette bulunurken emir ve talimat altında söz konusu faaliyetleri yürüttüğü hususu irdelenmeksizin ve bir tanesi ...'a ait olan diğeri de faizle borç para aldığına ilişkin somut bir ifadede bulunmayan iki ifadeye dayanılarak davacının tefecilik faaliyetinde bulunduğu iddiasını içeren vergi tekniği raporuna dayanılarak yapılan tarhiyatlarda hukuka uyarlık görülmediği, özel usulsüzlük cezası yönünden ise 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353/1 maddesi uyarınca özel usulsüzlük cezası kesilmesinin maddenin öngörülüş amacına uygun düşmediği sonucuna ulaşılması nedeniyle, davacı adına kesilen özel usulsüzlük cezasında da hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, cezalı tarhiyatın ve kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılmasına karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının kararın, usul ve esas bakımından hukuka uygun olduğu belirtilerek, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanun'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacının birden fazla kişiye, birden fazla yılda tekrarlar mahiyette borç para verdiği, yani ikrazatçılık faaliyetinde bulunduğu tespit edildiğinden gerçekleştirilen cezalı tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...'IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kabulüne ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunun reddi yolundaki ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının ONANMASINA,
3.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın ... Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 14/04/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.