Tehdit - hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/19834 Esas 2020/2626 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/19834
Karar No: 2020/2626
Karar Tarihi: 05.02.2020

Tehdit - hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/19834 Esas 2020/2626 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, bir kişiye yönelik kasten yaralama suçundan hüküm giydiği, tehdit ve hakaret suçlarından ise ceza verilmesine yer olmadığına dair hükümlerin temyiz edildiği belirtilmiştir. Mahkeme kararında, TCK'nın 106/1. maddesinin 1. cümlesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu, hakaret suçu yönünden ise uzlaşma önerisinin yapılamadığı belirtilmiş ve sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilmesi gerektiği kaydedilmiştir. Bu kapsamda, kanunların gözetilmesi ve uzlaştırma işlemine uygun değerlendirme yapılması gerektiği vurgulanmıştır. Kararda, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya da yer verilmiştir. Kanunlar: 5320 sayılı Kanunun 8/1, 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi.

4. Ceza Dairesi 2017/19834 E. , 2020/2626 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığı

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Sanık hakkında katılan ..."e yönelik kasten yaralama eyleminden kurulan kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ..."nın tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2-Sanık hakkında katılan ..."e yönelik tehdit eyleminden kurulan mahkumiyet hükmü ile katılanlar ... ve ..."e yönelik hakaret eylemlerinden kurulan ceza verilmesine yer olmadığına dair hükümlerin temyizine gelince,
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesinin 1. cümlesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu, hakaret suçu yönünden ise uzlaşma önerisinin yapıldığı tarihte 5271 sayılı CMK"nın 253/3. maddesinde engel bulunduğu gözetilerek, yeni düzenleme karşısında bu suç yönünden de uzlaşma önerisinde bulunulması gerektiği anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 05/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.