Danıştay 9. Daire 2019/1023 Esas 2022/1434 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2019/1023
Karar No : 2022/1434


TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ... Başkanlığı - ...
VEKİLİ : Av. ...
KARŞI TARAF (DAVACI) : S.S. ... Konut Yapı Kooperatifi
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU : ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının, aleyhe olan kısmının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı tarafından, 2010,2011,2012 yıllarında, inşaat yapım işini üstlenen firmaya ödenen hakedişlere ilişkin olarak kesilen faturalara istinaden sehven beyan edilip ödenen damga vergisinin iadesi talebiyle yapılan düzeltme-şikayet başvurusunun zımnen reddine ilişkin işlemin iptali ve ödenen tutarın tecil faiziyle birlikte iadesi istemine ilişkindir.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararıyla; 488 sayılı Damga Vergisi Kanunu'nun 1. maddesinin 1. fıkrası ve ekli 1 sayılı tablosuna göre sözleşmelerin damga vergisinin konusunu oluşturduğu, sözleşme kapsamındaki damga vergisinin davacı adına tarh ve tahakkuk edip tahsil işlemlerinin taksitler halinde devam ettiği, davacı kooperatifin hakedişler üzerinden beyan ederek ödemiş olduğu damga vergisinin ise Damga Vergisi Kanunu ve ekli tablolarda belirtilen verginin konusunu oluşturan kağıtlar kapsamında yer almadığı, bu kapsamda yapılan başvurunun davalı idarece mevzuda hata kapsamında değerlendirilerek 2011 ve 2012 yılları muhtelif dönemler için hakedişler dolayısıyla ödenen damga vergisinin davacıya iade edilmesi gerektiği, bu durumda dava konusu işlemin 2011/Ocak-Aralık ve 2012/Ağustos dönemlerine ait kısmının reddedilmesinde hukuka uygunluk bulunmadığı; dava konusu olayda her ne kadar vergi hatası bulunsa da davacının 2010 yılına ait damga vergisi iadesi istemine yönelik başvuruyu 30/12/2016 tarihinde, yani 5 yıllık zamanaşımı süresi dolduktan sonra yaptığı görüldüğünden işlemin bu kısmında hukuka aykırılık bulunmadığı; yersiz tahsilatın davacıdan kaynaklandığı anlaşıldığından, fazladan tahsil edilen 2011/Ocak-Aralık ve 2012/Ağustos dönemleri damga vergisinin, 30/12/2016 tarihinde idareye yapılan düzeltmeye dair başvuru tarihinden itibaren 6183 sayılı Kanuna göre belirlenen tecil faizi oranında hesaplanan faiz ile birlikte iade edilmesi gerektiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine; dava konusu işlemin 2011/Ocak-Aralık ve 2012/Ağustos dönemlerine ait kısmının iptaline ve ödenen tutarın 30/12/2016 tarihinde yapılan düzeltme başvurusundan itibaren, tecil faizi oranında hesaplanan faiz ile birlikte iadesine karar verilmiştir.

Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Yargı kararıyla kaldırılan vergilendirmeler nedeniyle tahsil edilmiş tutarların ilgililere iadesi sırasında, tahsil tarihi ile karar tarihi arasında geçen süre için tasarrufundan yoksun bırakılmaktan dolayı iadenin hangi oranda faiz eklenerek yapılması gerektiği konusunda 213 sayılı Vergi Usul Kanunu ve 6183 sayılı Kanunda yapılmış bir düzenleme bulunmadığı 2011/Ocak-Aralık ve 2012/Ağustos dönemleri için ödenen damga vergisinin, düzeltme başvurusunun yapıldığı tarihten itibaren, Danıştayın yerleşik hale gelen içtihatlarıyla kabul edilen ve bu husustaki genel hükümleri içeren 3095 sayılı Kanuni Faiz ve Temerrüt Faizine ilişkin Kanun'da öngörülen oranda faiz uygulanarak ilgilisine ödenmesi gerektiği gerekçesiyle, davalı idarenin istinaf başvurusunun kısmen kabulüne, kısmen reddine; mahkeme kararının, dava konusu işlemin 2011/Ocak-Aralık ve 2012/Ağustos dönemlerine ait damga vergisine ilişkin kısmının iptaline ve bu dönemde ödenen verginin iadesine ilişkin hüküm fıkrası ile tecil faizine dair hüküm fıkrasının kanuni faize isabet eden kısmına yönelik istinaf başvurusunun reddine; mahkeme kararının tecil faizine dair hüküm fıkrasının kanuni faizi aşan kısmının kaldırılmasına; bu kısım yönünden davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Olayda vergi hatası bulunmadığından 213 sayılı Kanun'un düzeltme hükümlerinin tatbikinin mümkün olmadığı, mükelleflerin beyan ettikleri matrahlara ve bu matrahlar üzerinden tarh edilen vergilere karşı dava açamayacakları, yargıya intikal eden vergilendirme işlemlerinde idarece faiz ödenebilmesi ancak kararın idareye tebliğinden itibaren infazın gecikmesi durumunda söz konusu olabileceği iddialarıyla kararın aleyhe olan kısmının bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Yasal dayanaktan yoksun olan temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...'İN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalının temyiz isteminin reddine,
2. ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının temyize konu kısmının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın ... Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 14/04/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.