Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/6814 Esas 2019/15440 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6814
Karar No: 2019/15440
Karar Tarihi: 28.10.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/6814 Esas 2019/15440 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme çocuklar hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükmü verdi. Mala zarar verme suçuna ilişkin adli para cezalarının temyiz edilemeyeceği, eylemin konut dokunulmazlığı ihlali suçuna uyduğu ve TCK'nın 116/1-4 maddesi uyarınca hüküm kurulması gerektiği belirtildi. Mahkeme kararı onandı ve kanun maddeleri 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi ve TCK'nın 116/1-4 maddeleri olarak açıklandı.

13. Ceza Dairesi 2019/6814 E. , 2019/15440 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Suça sürüklenen çocuklar ... ve ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, mala zarar verme suçundan dolayı suça sürüklenen çocuklar hakkında 1.320 TL olan adli para cezalarına ilişkin hükümlerin, cezaların türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün olmadığından, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince suça sürüklenen çocuklar ... ve ... müdafiilerinin temyiz istemlerinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Suça sürüklenen çocuklar ..., ... ve ... hakkında hırsızlık; suça sürüklenen çocuk ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Suça konu yerin depo olarak kullanıldığı, müstakilen depo olarak kullanılan yerlere girmenin de tek başına işyeri dokunulmazlığının ihlali suçunu oluşturmadığı, ancak tanık ...’in sürekli bu yerde kaldığının ve bu yeri ikameti olarak kullandığının anlaşılması karşısında, eylemin işyeri değil konut dokunulmazlığının ihlali suçuna uyduğu ve 5237 sayılı TCK’nın 116/1-4 maddesi uyarınca hüküm kurulması gerekirken, aynı Kanun’un 116/2-4. maddesi ile uygulama yapılması sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre suça sürüklenen çocuklar ..., ... ve ... müdafiilerinin temyiz istemleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 28.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.