12. Ceza Dairesi 2017/5999 E. , 2019/1727 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 62, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık müdafinin, duruşmalı inceleme isteminin, tayin olunan cezanın on yıldan az olması sebebiyle, 5271 sayılı CMK"nın 299. maddeleri uyarınca reddine karar verilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanlar vekilinin, bilinçli taksir koşullarının oluştuğuna, sanığa az ceza verildiğine dair yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
16.08.2014 günü saat: 08.30 sıralarında, dört şeritli, 16 metre genişliğinde, bölünmüş asfalt yolda, meskun mahalde, sanık sevk ve idaresindeki servis otobüsü ile seyri sırasında kontrollü kavşağa geldiğinde, kırmızı ışıkta beklemekte olan araçlardan; öncelikle sürücü ...’in yönetimindeki otobüsün sağ yan ve dikiz aynasına sürtme şeklinde çarptığı, sonrasında hemen önündeki ... idaresindeki otobüse arka kısmından çarptığı, bu aracın çarpmanın etkisiyle öne doğru savrularak karşıdan karşıya geçmeye çalışan yaya ..."ya çarparak altına aldığı, ışıkta bekleyen otobüslere çarpan sanığın idaresindeki otobüsün ise duramayıp karşı yönden gelen trafiğe ait bölünmüş yola girerek cadde üzerinde park halinde bulunan otomobilin sol ön kısmına otobüsünün ön kısmıyla çarpması sonucu, yaya ...nın öldüğü, sanığın idaresindeki araçta yolcu olarak bulunan ...‘un ise basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığı olayda;
1-Sanığın tüm aşamalarda, muayenesi yapılamayan ve servis şoförü olduğu otobüsün fren sisteminin tutmadığına, servis şoförlüğünü her gün kendisinin yapmayıp sürekli değiştiğine, bu yüzden aracın muayenesinin yapılıp yapılmadığını bilmediğine yönelik savunmalarda bulunması, araçta yolcu olarak bulunan tanıkların sanığın aracın frenine basmasına rağmen aracı durduramadığına ilişkin beyanlarına karşılık, hükme esas alınan 22.08.2014 tarihli bilirkişi raporunda aracın muayenesinin yapılmadığı ve fren sisteminde bir olumsuzluk olmadığına dair raporu düzenleyen bilirkişiler hakkında gerçeğe aykırı bilirkişilikte bulundukları iddiası üzerine başlatılan soruşturmanın akıbeti hususunda araştırma yapılmaksızın, eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-5237 sayılı TCK"nın 50. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılması gerektiği, duruşma tutanaklarına yansıyan olumsuz bir hali bulunmayan, belirlenen cezasında takdiri indirim uygulanan ve lehe hükümlerin uygulanması talebi olan sanık hakkında TCK"nın 50/4 delaletiyle 50/1-a. maddesinde belirtilen paraya çevirme hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmadan yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 11/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
