3. Ceza Dairesi Esas No: 2019/11668 Karar No: 2019/20190 Karar Tarihi: 07.11.2019
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/11668 Esas 2019/20190 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir kişiyi kasten yaralama suçundan mahkum etmiştir. Sanık ve müdafi tarafından yapılan temyiz başvuruları incelenmiştir. İlk başvuru reddedilmiştir. Ancak, diğer temyiz nedenleri reddedilerek, sanığın ek savunma hakkı tanınmadan iddianamede gösterilmeyen TCK’nin 87/1-son maddesi uygulanarak 5271 sayılı CMK'nin 226. maddesine muhalefet edildiği tespit edilmiştir. Bu sebeple, mahkeme kararı bozulmuştur. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri şunlardır: 5237 sayılı TCK’nin 87/1-son maddesi, 5271 sayılı CMK'nin 226. maddesi, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi.
3. Ceza Dairesi 2019/11668 E. , 2019/20190 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: 1) Sanık hakkında mağdur ..."a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz nedenlerinin incelenmesinde; Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık ve müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 2) Sanık hakkında mağdur ..."e karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz nedenlerinin incelenmesinde; Yerinde görülmeyen diğer temyiz nedenlerinin reddine, ancak; Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 tarih ve 2015/1167 Esas- 2017/247 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK’nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine muhalefet edilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 07.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.