Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/10895 Esas 2020/2397 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10895
Karar No: 2020/2397
Karar Tarihi: 24.02.2020

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/10895 Esas 2020/2397 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hırsızlık suçuyla ilgili mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir. Yapılan incelemede, suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilmiş ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmamıştır. Ancak, kararda yer alan hukuki eksiklikler nedeniyle kararın bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır. İlk olarak, sanığın bebek arabasında asılı şekilde duran çantadan hırsızlığa teşebbüs eyleminin TCK’nun 141/1. maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu göz önünde bulundurulmadan karar verilmiştir. İkinci olarak, hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı anımsatılarak, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Bu çerçevede, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi için uzlaştırma işlemlerinin gerektiği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri:
- TCK’nun 141/1. maddesi: Hırsızlık suçu
- 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi: \"Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.\"
- 29906 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK'nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığı belirtilmiştir.
- 6763 sayılı Kan

13. Ceza Dairesi 2019/10895 E. , 2020/2397 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın bebek arabasında asılı şekilde duran çantadan hırsızlığa teşebbüs eyleminin TCK’nun 141/1. maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca; ""Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur."" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... (...) ... müdafiinin temyiz talebi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 24/02/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.