Şantaj - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/357 Esas 2020/2618 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/357
Karar No: 2020/2618
Karar Tarihi: 05.02.2020

Şantaj - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/357 Esas 2020/2618 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Şantaj suçundan mahkumiyet kararı verilen sanıkların temyiz başvurusu incelendi ve reddedildi. Mahkeme tutanakları, belgeler ve gerekçeler incelenerek mahkumiyet kararının yerinde olduğu görüldü. Ancak, olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde yeterince durulmadığı ve sanığın adli sicil kaydındaki suçun uzlaştırma kapsamına alınıp alınmadığı gibi hususlar yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Bu nedenle, mahkeme kararı bozuldu ve dosya esas/hüküm mahkemesine gönderildi. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 29. maddesi (haksız tahrik) ve TCK'nın 157/1. maddesi (dolandırıcılık) ve bu maddenin hükümden sonra değiştirilen hali ile 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkrası (uzlaştırma) gösterildi.

4. Ceza Dairesi 2016/357 E. , 2020/2618 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Şantaj
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Katılanın, olay tarihinde sanık ..."a hakaret içerikli mesajlar göndermesi üzerine olayın meydana geldiğinin iddia ve kabul edilmesi karşısında; olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak sonucuna göre, TCK"nın 29. maddesindeki haksız tahrik hükmünün sanıklar hakkında uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
2-Sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan, adli sicil kaydındaki ilama konu suçun TCK"nın 157/1. maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçu olduğu, bu suçun hükümden sonra yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında, anılan hükme ilişkin, uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılarak sonucuna göre tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,

Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ... müdafileri ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 05/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.