Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/11930 Esas 2019/20184 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11930
Karar No: 2019/20184
Karar Tarihi: 07.11.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/11930 Esas 2019/20184 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin vermiş olduğu ve temyiz edilen karar incelendi. Sanığın \"kasten yaralama\" suçundan kurulan mahkumiyet hükmü REDDEDİLDİ. Ancak \"basit yaralama\" suçundan kurulan mahkumiyet hükmü İSTEME AYKIRI OLARAK ONANDI. Sanık hakkında adli sicil kaydında tekerrüre esas ilamı olması sebebiyle Türk Ceza Kanunu'nun 58. maddesi uygulanmadı. Kararda, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2. maddesi ve 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 34 ve 35'inci maddeleri ile ilgili açıklamalara yer verilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2019/11930 E. , 2019/20184 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında katılan ..."e karşı kasten kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, sanık müdafiinin temyiz talebinin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında katılan ..."ya karşı kasten yaralama suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
3) Sanık ... hakkında katılan ..."e karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34 ve 35"inci maddeleriyle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 253 ve 254"üncü maddelerinde yapılan değişiklik çerçevesinde, 6763 sayılı Kanun ile yapılan düzenlemenin yürürlüğe girdiği tarihten önce usulüne uygun olarak yapılan uzlaşma tekliflerinin geçerli olduğu ve CGK"nin 25.10.2018 tarihli, 2018/394 Esas ve 2018/478 sayılı kararında belirtildiği üzere uzlaşma teklifi yapılmış ve kabul edilmemiş olan dosyalarda yeniden uzlaşma teklifi yapılmasına gerek bulunmadığı cihetle, somut olayda 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2. maddesi kapsamında kalan basit yaralama eyleminin kanun değişikliği öncesinde de uzlaştırma kapsamında bulunduğu sanık ve katılanın uzlaşmak istemediklerini bildirmeleri, yapılan uzlaşma teklifinin de usulüne uygun olması karşısında tebliğnamenin bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Adli sicil kaydında tekerrüre esas ilamı olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesinin uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 07.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.