Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/3162 Esas 2018/360 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3162
Karar No: 2018/360
Karar Tarihi: 06.02.2018

Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/3162 Esas 2018/360 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, kasten öldürme suçundan sanıklara ceza vermiştir. Sanıklardan her biri için TCK'nun 37, 81, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 15 yıl hapis cezası, suça sürüklenen çocuk için ise TCK'nun 37, 81, 29, 31/3, 62, 53. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası verilmiştir. Sanık ve suça sürüklenen çocuk temyizden vazgeçerek hükmün onaylanmasını talep etmiştir. Ancak mahkeme hükümde gerekçesizlik olduğu gerekçesiyle hükmü bozmuştur. Bu karara gerekçe olarak, suça sürüklenen çocuk ve sanık açısından ayrı ayrı suçların niteliğinin belirtilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, TCK'nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Detaylı kanun maddeleri ise şöyledir: TCK'nun 37 (Kasten öldürme), 81 (Maddi gerçeğe uygunluk), 29 (Suçun maddi unsurları), 62 (Ceza miktarının belirlenmesi) ve 53 (Kusurun niteliği). Suça sürüklenen çocuk için ayrıca TCK'nun 31/3 (Reşit olmayan kişilerin suç işlemesi durumunda) maddesi de geçerlidir.

1. Ceza Dairesi 2017/3162 E. , 2018/360 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : 1- Sanık ... hakkında;
TCK"nun 37, 81, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 15 yıl hapis cezası,
2- Sanık ... hakkında;
TCK"nun 37, 81, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 15 yıl hapis cezası,
3- Sanık ... hakkında;
TCK"nun 37, 81, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 15 yıl hapis cezası,
4- Suça Sürüklenen Çocuk ... hakkında;
TCK"nun 37, 81, 29, 31/3, 62, 53. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık ... müdafiinin yasal süreden sonra olan duruşmalı inceleme isteminin CMUK’nun 318. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir.
Suça sürüklenen çocuk ... ve sanık ... müdafîileri süresinde temyiz başvurusunda bulunmuş ise de, dilekçe tarihi itibarıyla reşit olan 28.07.1995 doğumlu suça sürüklenen çocuk ... cezaevi idaresinden havaleli 02.05.2016, 09.05.2016 ve 08.03.2017 tarihli, sanık ...’un cezaevi idaresinden havaleli 08.01.2018 tarihli dilekçesi ile temyizden vazgeçtiklerini ve hükmün onanmasını talep ettiklerini bildirmekle, CMK’nun 266. maddesi uyarınca temyizden vazgeçme olarak kabul edildiğinden, sanık ... ve Seydi müdafileri, katılan ... vekili ve sanık ... açısından re’sen incelenmiştir.
1) Anayasa’nın 141. ve 5271 sayılı CMK’nun 34, 230. ve 232. maddelerinde belirtilen nitelikleri taşıması gerektiği düşünülmeden, iddia, savunma ve delillerin değerlendirmesi yapılarak,olayın kabulü ile suçların her bir sanık açısından sübut ve tahrike ilişkin hukuki nitelendirilmesinin ayrı ayrı yapılmasının zorunlu olduğu göz ardı edilerek gerekçesiz hüküm kurulması,
2) 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı Kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanıklar müdafilerinin ve katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olup, hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak BOZULMASINA, sanık ... hakkında tayin olunan ceza miktarı ile tutuklu kaldığı süre dikkate alınarak sanığın tahliye talebinin REDDİNE, 06/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.