Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/11817 Esas 2019/20182 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11817
Karar No: 2019/20182
Karar Tarihi: 07.11.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/11817 Esas 2019/20182 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, katılanın iş yeri önündeki şemsiyeyi kırdığı ve karşılıklı birbirlerini basit tıbbi müdahale ile giderilecek şekilde yaraladıkları olayda, sanığın haksız tahrik altında kasten yaralama suçundan sorumlu tutulması yerine eylemin meşru savunma kapsamında kaldığının kabul edilmesi gerektiğini belirtmiştir. Ancak mahkeme, sanığın eyleminin meşru savunma kapsamında kaldığını kabul etmesine rağmen ceza vermiştir. Bu nedenle, kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/2-d maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/4 maddesi
- 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 321. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/11817 E. , 2019/20182 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığına

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre, katılan sanık ..."ın katılan sanık ..."ye ait iş yeri önündeki şemsiyeyi kırdığı, devamında karşılıklı birbirlerini basit tıbbi müdahale ile giderilecek şekilde yaraladıkları olayda, sanık ..."nin yüklenen suçu katılan ..."dan gelen haksız hareketin etkisi altında işlediği anlaşılmakla, sanığın haksız tahrik altında kasten yaralama suçundan sorumlu tutulması yerine koşulları bulunmadığı halde eylemin meşru savunma kapsamında kaldığının kabulü ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre;
2) Sanığın eyleminin meşru savunma kapsamında kaldığının kabulü karşısında, 5271 sayılı CMK"nin 223/2-d maddesi gereğince beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde CMK"nin 223/4 maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 07.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.