Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/16379 Esas 2018/1956 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/16379
Karar No: 2018/1956
Karar Tarihi: 07.03.2018

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/16379 Esas 2018/1956 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin resmi belgede sahtecilik suçundan mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, sanığın duruşmalı inceleme istemi mahkumiyet süresine göre koşulları taşımadığından reddedilmiştir. Senetlerin vade tarihlerinin suç tarihinden önce olduğu kabul edilerek yapılan incelemede, suç tarihinde yürürlükte olan ve sanık lehine olan 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 102/3 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının gözetilmeden hüküm kurulduğu belirtilmiştir. Bu nedenle hüküm bozulmuş ve sanığın hakkında açılan kamu davası gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle düşürülmüştür. Kanun maddeleri ise şöyledir:
- 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 318., 321. ve 322. maddeleri
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7. maddesi
- 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 9. maddesi
- 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 102/3 ve 104/2. maddeleri
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi

11. Ceza Dairesi 2017/16379 E. , 2018/1956 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın duruşmalı inceleme isteminin hükmolunan cezanın süresine göre koşulları bulunmadığından 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 318. maddesi gereğince REDDİNE, karar verildikten sonra gereği görüşüldü:
Suça konu bonoların vade tarihlerinin 27.11.2003-26.12.2003 ve 28.01.2004 olduğu senetlerin düzenlenme yeri, suç tarihinin, vade tarihlerinden önce olacağı nazara alınarak mülga 765 sayılı TCK"nın uygulanması gerektiğinin kabulü ile yapılan incelemede;
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen “resmi belgede sahtecilik” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırına göre suç tarihinde yürürlükte bulunan ve sanık lehine olan 765 sayılı TCK"nın 102/3 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği gözetilmeden, yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, aynı Yasanın 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK"nın 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE, 07.03.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.