MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili; davacılar,...’ün sevk ve idaresindeki araç ile 11/03/2012 günü seyir halinde iken, davalı sevk ve idaresindeki aracın çarpması neticesinde kaza yaptıklarını, alınan adli tıp raporunda davacıların yaşam fonksiyonlarını etkileyecek nitelikte sağlık sorunları olduğunu ve yine alınan raporda ve polis tutanağında davalının kaza sırasında alkollü olduğunu ve ifade veremeyecek durumda olmasından dolayı ifadesinin alınamadığını ve bu nedenlerle davalının 207 promil alkol ile müvekkillerinin içinde bulunduğu araca arkadan çarparak neden olduğu yaramalı ve maddi zararlı trafik kazasından dolayı, davacı ... için 2.500,00 TL iş gücü kaybı tazminatı ile 10.000,00 TL manevi tazminat, yine davacı ... için 10.000,00 TL manevi tazminat talep etmiş, davacılar vekili ıslah dilekçesi ile davacı ... için talebini 6.157,86 TL kazanç kaybı ile 4.984,02 TL iş gücü kaybı olmak üzere toplam 11.141,88 TL ye arttırmış, davacı ... için ise kazanç kaybına ilişkin talebini 951,96 TL olarak arttırmıştır.
Davalı ...; davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davacıların davasının kısmen kabulüne, davacı ... için 951,96 TL maddi 1.000,00 TL manevi olmak üzere toplam 1.951,96 TL, davacı ... için 11.141,88 TL maddi ve 7.000,00 TL manevi olmak üzere toplam 18.141,88 TL tazminatın olay tarihi olan 11/03/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacılara verilmesine, fazlaya dair talebin reddine karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dava, trafik kazasından kaynaklanan cismani zarar nedeni ile maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
10.4.1992 gün 7/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı hakimin tefhim etmiş olduğu kısa kararla gerekçeli kararın uyum içinde olmasını öngörmektedir. Kısa kararda hükmedilen bir yükümlülüğün gerekçeli kararda hüküm altına alınmamış olmasının çelişki teşkil etmediğini söylemek mümkün değildir. Yargı erkinin görev ve yetkisi Anayasa ile yasaları amaçlarına uygun olarak yorumlayıp uygulamak keza İ.B.K.nın bağlayıcılığını gözetmekten ibarettir. Kısa kararla gerekçeli karar arasındaki çelişkiye cevaz verilmemesinin amacı, kamunun mahkemelere olan güveninin sarsılmamasına yöneliktir. Tefhim edilen hüküm başka gerekçeli karardaki hüküm başka ise bu durumun mahkemelere olan güveni sarsacağı tartışmasızdır. Öyle ki İ.B.K. ile bu konuya çok büyük bir önem verilmiş, çelişkinin varlığı tespit edildiği takdirde başka bir incelemeye gerek görülmeksizin ve tarafların bu konuyu temyiz sebebi yapıp yapmadıklarına bakılmaksızın kararın salt bu nedenle bozulması gerektiğine işaret edilmiştir.
Diğer taraftan 1086 sayılı HUMK.’nun 381.- 389. maddelerinde (6100 sayılı HMK.’nun 294. - 297. maddeleri), hükmün tefhimi, nasıl tesis edileceği ve sonrasında kararın nasıl yazılacağı etraflıca düzenlenmiştir. HUMK’nun 388. maddesinde (HMK.’nun 297/2. maddesi); hüküm sonucu kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, istek sonuçlarından her biri hakkında verilen hükümle taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, mümkünse sıra numarası altında birer birer, açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesinin zorunlu olduğu açıklanmıştır. Başka bir anlatımla, tesis edilen hüküm, infazı kabil ve uygulanabilir olmalıdır.
Somut uyuşmazlıkta, 18.02.2016 günlü mahkeme kısa kararının hüküm fıkrasında "Davacıların davasının kısmen kabulüne, davacı ... için 951,96 TL maddi 1.000,00 TL manevi olmak üzere toplam 1.951,96 TL, davacı ... için 84,88 TL maddi ve 7.000,00 TL manevi olmak üzere toplam 7.084,88 TL tazminatın olay tarihi olan 11/03/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacılara verilmesine, fazlaya dair talebin reddine,” hükmünün yer almasına rağmen gerekçeli kararda “Davacıların davasının kısmen kabulüne, davacı ... için 951,96 TL maddi 1.000,00 TL manevi olmak üzere toplam 1.951,96 TL, davacı ... için 11.141,88 TL maddi ve 7.000,00 TL manevi olmak üzere toplam 18.141,88 TL tazminatın olay tarihi olan 11/03/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacılara verilmesine, fazlaya dair talebin reddine” karar verilerek hüküm fıkrası oluşturulmuştur. Bu bakımdan kısa karar ile gerekçeli kararın çelişik olması nedeni ile kararın bozulması gerekmiştir.
2-Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırı 2.190,00 TL olup, davacı ... yönü ile hükmedilen maddi tazminat miktarı 951,96 TL, olduğundan karar tarihi itibariyle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı ...’nın temyiz istemlerinin davacı ... lehine hükmedilen maddi tazminat yönü ile mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle reddine karar vermek gerekmiştir.
3-Bozma sebep ve şekline göre davalının davacı ... yönü ile hükmedilen maddi ve manevi tazminata ilişkin temyiz istemlerinin incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda(1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalının temyiz istemlerinin kabulü ile hükmün BOZULMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalının temyiz istemlerinin mahkeme hükmünün kesin olması nedeni ile REDDİNE,(3) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalının temyiz istemlerinin şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 07/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.