Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2017/8567 Esas 2018/508 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki kiralananın tahliyesi ve alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, davalıya kira bedellerinin ödenmesi için 10/08/2015 tarihli ihtarname gönderilmesine rağmen yasal süre içerisinde kira bedellerinin ödenmediğini belirterek kiralananın tahliyesine, 1.977 TL kira alacağının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, kiralananın tahliyesine ve 1.975 TL kira alacağının dava tarihi itibariyle yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-) Davalının alacağa yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5219 ve 5236 sayılı yasalar ile HUMK"nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2016 tarihinden itibaren 2.190 TL"ye çıkarılmıştır.
Hüküm, karar tarihi itibariyle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 Esas 1990/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kurulu Kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalının alacağa yönelik temyiz isteminin reddine ;
2-) Davalının tahliyeye yönelik temyiz itirazlarına gelince,
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının tahliyeye yönelik aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
3-) Yargılama harçları ve giderleri, kural olarak davada haksız çıkan (aleyhine hüküm verilen) tarafa yükletilir. (...nun 326.maddesi) Davada haksız çıkan tarafa yükletilecek olan yargılama harç ve giderleri hem davayı kazanan tarafın daha önce peşin olarak ödediği, hem de (karar ve ilam harcı ve Devlet Hazinesi tarafından peşin olarak ödenen giderler gibi) devlete ödenmesi gereken harçlar ve giderlerdir.
Dava niteliği itibariyle nispi harca tabi olup alacak için, alacak miktarı ve tahliye için de son dönem bir yıllık kira bedeli üzerinden bakiye ilam harcının davalıdan tahsiline karar verilmesi gerekirken harç yönünden hüküm kurulmaması doğru değildir.
Ancak, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediği ve "hakimin takdir yetkisi kapsamında" kalmadığından; hükmün, HUMK"nun 438/7, C2 hükmü ve 6100 Sayılı HMK 370/2 ek 3/1 maddesi gereğince düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ; Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının alacağa yönelik temyiz isteminin REDDİNE, ikinci bentte açıklanan nedenlerle davalının tahliyeye yönelik temyiz itirazlarının reddine ve üçüncü bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasına eklenmek üzere "alınması gerekli 524,28 TL harçtan peşin alınan 131,11 TL harcın mahsubu ile 393,17 TL harcın davalıdan alınarak hazineye gelir kaydına” ifadesinin yazılması suretiyle hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 23.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.