Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/1330 Esas 2017/3319 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : 1-Kasten öldürme suçundan; 5237 sayılı TCK"nun 81, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca; 15 yıl hapis cezası,
2-Nitelikli hırsızlık suçundan; 5237 sayılı TCK"nun 142/2-a, 62, 53. maddeleri uyarınca; 4 yıl 2 ay hapis cezası.
TEMYİZ EDENLER : Sanık müdafii ve kısmen re"sen

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık ... hakkında kasten öldürme ve nitelikli hırsızlık suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin, müdafii tarafından bir haftalık yasal süre içerisinde temyiz edildiği, daha sonra sanığın cezaevinden gönderdiği 08.02.2017 ve 06.04.2017 tarihli dilekçeleriyle cezasını kabul ettiğini bildirdiği, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05.02.2008 gün ve 2008/1-9-15 sayılı Kararı uyarınca, “cezanın onanması” talebinin temyiz isteminden vazgeçme niteliğinde olduğu ve nitelikli hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmünün re"sen de temyize tabi olmadığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin her iki hüküm yönünden bulunmuş olduğu temyiz isteminin CMUK"nun 317. maddesi gereğince REDDİNE karar verilmiş, kasten öldürme suçundan verilen mahkumiyet hükmünün re"sen temyize tabi olması nedeniyle bu hükümle sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesinde;
1-) 20.10.2015 tarihli duruşma tutanağındaki 1. ve 2. sayfalarının 165967 sicil numaralı Üye Hakim tarafından imzalanmaması ve gerekçeli karar başlığında maktulün kimlik bilgileri ile suç zaman diliminin gösterilmemesi hususlarının mahallinde tamamlanması mümkün görülmüştür.
2-) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."in maktul Myrat"a yönelik kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, kusurluluğu etkileyen nedenlerden haksız tahrikin nitelik ve derecesi ile takdiri indirim sebebi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan,
Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında, mahkemenin sanık hakkında bu maddeyle yaptığı uygulamanın Kanuna aykırı olduğu anlaşılmakta ise de; bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün, “Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine” şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN ve re"sen temyize tabi olan hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 18/10/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.