Silahla tehdit - yaralamaya teşebbüs - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/28393 Esas 2020/2609 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/28393
Karar No: 2020/2609
Karar Tarihi: 06.02.2020

Silahla tehdit - yaralamaya teşebbüs - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/28393 Esas 2020/2609 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın yaralama ve yaralamaya teşebbüs eylemlerinden mahkum olduğu ancak, verilen cezaların niteliği ve niceliği nedeniyle hükümlerin temyiz edilemez olduğu anlaşıldı. Tehdit eyleminden kurulan mahkumiyet hükmüne ise temyiz isteği reddedilmedi. Ancak, sanığın müştekilerin kendisine hakaret ettikleri savunması karşısında haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmadığı için karar bozuldu. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesi bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının yeniden değerlendirilmesi gerektiği vurgulandı. Kararda geçen kanun maddeleri 5320 sayılı Kanun'un 8/1, 1412 sayılı CMUK'nın 317., 321. ve TCK'nın 29. ve 53. maddeleridir.

4. Ceza Dairesi 2015/28393 E. , 2020/2609 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Silahla tehdit, yaralamaya teşebbüs
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1) Sanık hakkında yaralama ve yaralamaya teşebbüs eylemlerinden kurulan kararda öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ..."ın, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2) Tehdit eyleminden kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyize gelince,
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak;
a)Sanığın aşamalarda müştekilerin trafikte kendisine el kol hareketi yaparak hakaret ettiklerini savunması karşısında, olayın çıkış nedeni ve gelişmesi değerlendirilerek sonucuna göre TCK’nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
b)Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 günü, Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın, temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 06/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.