Nafaka hükümlerine uymamak suçundan sanık ... hakkında açılan davanın 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/7. maddesi gereğince reddine dair... 1. İcra Ceza Mahkemesinin 02/07/2019 tarihli ve 2019/185 esas, 2019/402 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin... 2. İcra Ceza Mahkemesinin 30/09/2019 tarihli ve 2019/251 değişik iş sayılı kararı aleyhine ... Bakanlığı"nın 01/10/2020 gün ve 94660652-105-03-10334-2020-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 27/10/2020 gün ve KYB- 2020/90649 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre,... 1. İcra Ceza Mahkemesince her ne kadar sanık hakkında daha önce... 2. İcra Ceza Mahkemesinin 20/09/2018 tarihli ve 2018/364 esas, 2018/814 sayılı kararı ile 2018 yılı Ocak, Şubat, Mart ve Nisan ayları dahil olmak üzere ödeme yapılan tarihe kadarki geciken tüm aylara ilişkin nafaka borcunun ödenmesi durumunda ya da şikayetçinin feragat etmesi halinde düşme kararı verileceğinin hükme bağlandığı ve henüz cezanın infaz edilmediği bu nedenle aynı fiil ve dönemlere ilişkin mükerrer mahkumiyet hükmü kurulmasının yasal olarak mümkün olmayacağı gerekçesi ile açılan davanın 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/7. maddesi gereğince reddine kararı verilmiş ise de, ödenmeyen her güncel aylık nafaka için yeni şikâyet süresinin başlayacağı, nafaka hükmüne uymamak suçunun varlığı için icra ödeme emrinin tebliği ile şikayet tarihi arasında işlemiş en az bir aylık cari nafaka borcunun bulunması gerektiği cihetle, şikâyetçi tarafından 2018 yılı Aralık ayı ile 2019 yılı Ocak ve Şubat ayları nafaka borcunun ödenmediğinden bahisle 01/03/2019 tarihinde şikâyet dilekçesi verildiği anlaşıldığından, şikayet dilekçesi tarihi itibari ile 2018 yılı Aralık ile 2019 yılı Ocak ve Şubat aylarına ilişkin nafaka borcunun muaccel hale geldiği ve bu aylara ilişkin daha önce verilmiş bir tazyik hapsi cezası da bulunmadığı nazara alınarak, cari nafaka borcunu ödemeyen sanığın hapsen tazyikine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, itirazın bu yönüyle kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, ... 2. İcra Ceza Mahkemesinin 30/09/2019 tarihli ve 2019/251 değişik iş sayılı kararının CMK’nın 309/4-c maddesi uyarınca aleyhe tesir etmemek ve yeniden yargılama yapılmamak üzere BOZULMASINA, 16/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.