Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2016/143 Esas 2016/7409 Karar Sayılı İlamı

6. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/143
Karar No: 2016/7409
Karar Tarihi: 12.12.2016

Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2016/143 Esas 2016/7409 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İcra Hukuk Mahkemesi tarafından verilen 2016/143 E. ve 2016/7409 K. numaralı kararın temyiz talebi incelenmiştir. Davacının itirazın kaldırılması ve tahliye talebine ilişkin davası reddedilmiştir. Davacı vekilinin icra inkar tazminatına yönelik temyiz itirazı da yerinde görülmemiştir. Ancak hüküm kısmında Karaman 4. İcra Müdürlüğü'nün 2014/2633 Esas sayılı dosyasında takibe konu asıl alacak tutarı olan 4.800,00 TL'nin %20'si oranında tazminatın davacı alacaklı tarafından davalı borçluya ödenmesine karar verilmesi doğru olmadığı belirtilmiştir. Kararın bu kısmı, HMK.nun 438/7. maddesi gözetilerek değiştirilerek ve düzeltilerek onaylanmıştır. Temyiz harcının alınması kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 6100 Sayılı HMK
- 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde
- HUMK.nun 438/7. maddesi

(Kapatılan) 6. Hukuk Dairesi 2016/143 E. , 2016/7409 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İtirazın kaldırılması ve tahliye

İcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar, davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, itirazın kaldırılması ve tahliye istemlerine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan kararda yazılı gerekçelere göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı vekilinin icra inkâr tazminatına yönelik temyiz itirazına gelince;
Uyuşmazlığın yargılamayı gerektirdiği hallerde icra-inkar tazminatı verilemeyeceği halde kararın hüküm kısmında; Karaman 4. İcra Müdürlüğü"nün 2014/2633 Esas sayılı dosyasında takibe konu asıl alacak tutarı olan 4.800,00. TL"nin %20"si oranında tazminatın davacı alacaklı tarafından davalı borçluya ödenmesine karar verilmesi doğru değil ise de bu yüzden kararın bozularak yeniden yargılama yapılmasında yarar görülmediğinden bu kısmın çıkarılarak hükmün 6100 Sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nun 438/7. maddesi gereğince değiştirilerek ve düzeltilerek ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenden alınmasına 12/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.