Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik Yapmak
Hüküm : TCK"nın 241/1, 43/1, 62, 52.madde ve fıkraları gereğince mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Başvuru içeriğine göre incelemenin sanığın hakkında verilen mahkumiyet hükmüne, katılan Hazine vekilinin vekalet ücretine yönelik olduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın 2006 ve 2007 tarihlerinde müştekiler ..., ... ve ..."a yönelik eylemlerinin Karahallı Asliye Ceza Mahkemesinin 02/03/2010 tarih ve 2008/11 Esas, 2010/15 Karar sayılı 14/07/2010 tarihinde kesinleşen tefecilik dosyasındaki 08/05/2008 tarihli iddianameden önce olduğu gözetildiğinde, suç ve dava tarihine göre hukuki kesinti oluştuğu nazara alınarak sanığa isnat edilen ve adı geçen müştekilere karşı işlediği iddia olunan tefecilik suçunun; 5237 sayılı TCK"nın 241/1. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırına göre aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde belirtilen 8 yıllık asli ve 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı sürelerine tabi olduğu, son ödünç paranın verildiği 2007 tarihi ile inceleme günü arasında ilaveli dava zamanaşımı süresinin gerçekleştiği, 30/09/2008 tarihinde müşteki ..."e yönelik eylemin ise hukuki kesintiden sonra ayrı bir tefecilik suçunu oluşturduğu, bu nedenle sadece adı geçen müştekiye karşı tek seferde kazanç karşılığı ödünç para verilmesi şeklinde gerçekleşen eylem açısından TCK"nın 3 ve 61. maddelerine göre temel cezanın tayini gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
08/05/2008 tarihli Karahalli Asliye Ceza Mahkemesinin 2008/11 Esas sayılı dosyasında yer alan iddianame öncesi müştekiler ..., ... ve ..."a yönelik eylemlerin bu iddianame ile hukuki kesintiye uğraması nedeniyle zincirleme biçimde tefecilik suçunu, söz konusu iddianame sonrası müşteki ..."e yönelik tek seferde kazanç
karşılığı ödünç para verilmesi şeklinde gerçekleşen eylemin ise ayrı bir tefecilik suçunu oluşturduğu nazara alınmadan, yazılı şekilde suç ve dava tarihlerine göre hukuki kesinti oluşturan iddianame dikkate alınmaksızın tüm eylemlerin zincirleme şekilde tek bir tefecilik suçunu
oluşturduğu kabulüyle mahkumiyet hükmü kurulması,
1136 sayılı Kanun’un 168 ve hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13/5.maddesi uyarınca, kendisini vekille temsil ettiren katılan lehine hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
30/09/2008 olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında ""2009"" olarak gösterilmesi suretiyle CMK"nın 232/2-c maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın ve katılan Hazine vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. Maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 07/09/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.