Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/1330 Esas 2019/11563 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1330
Karar No: 2019/11563
Karar Tarihi: 26.06.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/1330 Esas 2019/11563 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık davasında sanık mahkum edilmiştir. Olay, bir camide ayakkabılıkta bulunan müştekiye ait bir çift botun çalınması şeklinde gerçekleşmiştir. Mahkeme, suçun işlendiği yerin ibadete ayrılmış bir yer olduğu ve binanın niteliği dikkate alınarak, sanık hakkında TCK'nın 142/2-h. maddesi uyarınca ceza verilmesi gerektiğini belirtmiştir. Dairemizce benimsenen ve Yargıtay CGK'nın içtihadına göre, çalınan malın 3. kişiye satılması durumunda, hırsızlık suçunun failinin satılan yeri veya kişiyi söyleyerek malın mağduruna iadesi yanında aynen geri verme veya tazmin suretiyle satın alanın zararını da gidermesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak, sanığın suça konu eşyayı satmış olduğu kişiyi soruşturma makamlarına göstermediği için TCK'nın 168/1. maddesi uyarınca ceza verilmesine gerek görülmemiştir. Kararda, TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi sebebiyle hak yoksunluklarının infaz aşamasında değerlendirilebileceği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu (\"TCK\") 142/2-h. maddesi
- TCK 142/1-a maddesi
- TCK 168. madde
- T

2. Ceza Dairesi 2019/1330 E. , 2019/11563 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Cami içerisinde ayakkabılıkta bulunan müştekiye ait bir çift botun çalınması şeklinde gerçekleşen olayda, eylemin gerçekleştiği yerin ibadete ayrılmış bir yer olduğu ve aynı zamanda bina niteliğinde olduğunun anlaşılması karşısında, suç tarihi itibariyle sanık hakkında hırsızlık eylemi için 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h. maddesi ile uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden aynı Kanunun 142/1-a maddesi ile uygulama yapılması, ayrıca Dairemizce de benimsenen ve Yargıtay CGK"nın 26.03.2013 tarihli ve 2012/6-1232 E., 2013/106 K. sayılı içtihadında belirtildiği üzere, çalınan malın 3. kişiye satılması halinde; 5237 sayılı TCK"nın 168. maddesinin uygulanabilmesi için hırsızlık suçunun failinin, sattığı yeri veya kişiyi söyleyerek çalınan malın, hırsızlık suçunun mağduruna iadesini sağlaması yetmeyeceği, failin bizzat pişmanlık göstererek, satın alan iyi niyetli ise; sattığı yeri veya kişiyi söyleyerek çalınan malın hırsızlık suçunun mağduruna iadesini sağlaması yanında aynen geri verme veya tazmin suretiyle satın alanın zararını da gidermesi, kötü niyetliyse; satın alandan elde ettiği para veya sağladığı menfaati, kazanç müsaderesine konu edilmek üzere soruşturma makamlarına teslim etmesi gerektiği, somut olayda sanığın suça konu eşyayı satmış olduğu kişiyi soruşturma makamlarına göstermekten ibaret eylemi nedeniyle koşulları bulunmadığı halde hakkında TCK"nın 168/1. maddesinin uygulanması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 günlü ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 26.06.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.