Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/10215 Esas 2019/15415 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10215
Karar No: 2019/15415
Karar Tarihi: 28.10.2019

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/10215 Esas 2019/15415 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahalli mahkeme tarafından verilen kararın temyiz incelemesinde, sanığın kurum zararını ödemesi nedeniyle, ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak mahkemenin bu gözetilmemesi nedeniyle verdiği karar bozulmuştur. Yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu bozma sonrası, sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Kararda, \"6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun\"un geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, ceza verilmesine yer olmadığı, 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasa'nın geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca karar verildiği belirtilmektedir.

13. Ceza Dairesi 2019/10215 E. , 2019/15415 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Ortadan Kaldırma

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın, kurum zararını ödediğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun"un geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasa"nın geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 28.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.