18. Ceza Dairesi Esas No: 2017/3860 Karar No: 2019/7899 Karar Tarihi: 29.04.2019
Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/3860 Esas 2019/7899 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanığın görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçlarından mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak duruşmada sanığın savunması alınmadan ve yokluğunda hükmün açıklanacağına dair meşruhatlı davetiye bilinen son adresine usulüne uygun tebliğ edilmeden yazılı şekilde karar verilmesi, kanuna aykırı olduğu gerekçesiyle hükümlerin bozulmasına karar verilmiştir. CMK'nın 231/11. maddesi uyarınca, denetim süresi içinde yeni bir suç işlemesi veya yükümlülükleri yerine getirmemesi durumunda duruşmaya gelmeyen sanığın yokluğunda hüküm açıklanacak olması ve bu durumda meşruhatlı davetiyenin tebliği için Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre öncelikle MERNİS adresine tebliğ yapılamadığı takdirde 21/2. maddesi uyarınca tebliğ edilmesi gerektiği belirtilmiştir.
18. Ceza Dairesi 2017/3860 E. , 2019/7899 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret HÜKÜMLER : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca, sanık tarafından denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlemesi veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülükleri yerine getirmemesi halinde, duruşma açılmasını müteakip, sanığın duruşmaya gelmediği takdirde yokluğunda duruşmaya devam edilerek hükmün açıklanacağına ilişkin ihtarı içeren meşruhatlı davetiye ile duruşmadan haberdar edilerek savunması alındıktan sonra, hükmün açıklanmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, sanığın savunması alınmadan ve duruşmaya gelmediği takdirde yokluğunda duruşmaya devam edilerek hükmün açıklanacağına dair meşruhatlı davetiyenin de, bilinen en son adresi olan MERNİS adresine, öncelikle Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesine göre tebliği, mümkün olmaması durumunda aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca tebliğ edilmesi gerektiğinden, doğrudan Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi gereğince yapılarak, usulüne göre tebliğ olunmadan yazılı şekilde karar verilmesi, Kanuna aykırı, sanık ...’in temyiz nedenleri bu nedenle yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak, başkaca yönleri incelenmeksizin, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 29/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.