Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/27806 Esas 2018/23735 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/27806
Karar No: 2018/23735
Karar Tarihi: 20.12.2018

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/27806 Esas 2018/23735 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Taraflar arasında iş mahkemesinde görülen bir davada, davalının temyiz talebinin süresi geçtiği gerekçesiyle reddedilmesine karar verilmiştir. Hüküm altına alınan alacaklardan davalılar müştereken ve müteselsilen sorumlu tutulmasına rağmen hangi davalının sorumlu olduğu açıklanmadan hüküm kurulması HMK'nun 297/2. maddesine aykırı bulunmuştur. Bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmıştır: HMK'nun 297/2. maddesi ve HUMK'nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltme yapılacak, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/8 K. sayılı İBK uyarınca onama harcı alınmamasına karar verilmiştir.

9. Hukuk Dairesi 2015/27806 E. , 2018/23735 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar avukatlarınca istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI

1-Gerekçeli karar ve temyiz başvuru dilekçesi davalı ... vekiline 21/07/2015 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilmiş olup, davalının kararı temyiz talebinin 8 günlük temyiz süresinin son günü geçtikten sonra 21/08/2015 tarihinde yapıldığı anlaşıldığından, adı geçen davalının temyiz talebinin süre aşımı nedeniyle REDDİNE,
2-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacı ile davalılardan Bedaş"ın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir
3-Mahkemece hüküm altına alınan alacaklardan davalılar müştereken ve müteselsilen sorumlu tutulmasına rağmen, birden fazla davalı olduğu halde, hangi davalının sorumlu olduğu açıklanmadan, infazda tereddüde yol açacak şekilde “…davalıdan...” denilerek hüküm kurulması HMK. nun 297/2. maddesine aykırı olup, bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK. nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ:
Hüküm fıkrasının 1. bendinin (b) ve (c) alt bentlerindeki “…davalı taraftan...” sözcüklerinin silinerek, yerlerine ayrı ayrı “…davalılardan müştereken ve müteselsilen...” sözcüklerinin yazılmasına,
Hükmün 2. bendinin (a), (b), (c), (d) alt bentlerindeki "davalıdan" sözcüklerinin silinerek yerlerine ayrı ayrı "davalılardan müşterek ve mütesilsilen..." sözcüklerinin yazılmasına,
(e) bendindeki "...davalıya" sözcüğünün silinerek yerine "...davalılara" sözcüğünün yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/ 8 K. sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nisbi temyiz harcının isteği halinde davalılara iadesine, 20/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.