Müşteki ..."a yönelik hırsızlığa teşebbüs, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme suçlarından sanıklar ..., ... ve ... hakkında CMK"nın 223/2-e maddesi uyarınca beraatına ilişkin KARŞIYAKA 5.Asliye Ceza Mahkemesince verilen 12/11/2007 gün ve 2007/224 Esas, 2007/826 Karar sayılı hükmü, Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6.Ceza Dairesi 23.05.2013 gün 2010/22534 Esas- 2013/12068 Karar sayı ile;

"Oluş ve dosya içeriğine göre, mağdurun olay gecesi ikametinde uyumakta iken dışarıdan gelen seslere uyandığı, balkona çıkıp baktığında evinin alt katında bulunan marketinin camının kırılmış olduğunu ve üç kişinin ellerinde çuvallarla kaçmakta olduğunu gördüğü, ihbarı üzerine olay yerine gelen polis ekibine sanıkların kaçtığı istikameti gösterip eşgalleri ile üzerindeki giysilerin tarifini vermesi üzerine sanıkların kaçtığı tarafa yönelen polislerin, verilen eşgallere uygun sanıkları ellerindeki boş çuvalları yere atıp boş araziye doğru kaçarken görüp yakaladıklarının anlaşılması karşısında; sanıkların mahkumiyetleri yerine delillerin takdirinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde beraatlarına karar verilmesi" şeklinde bozulmasına karar verilmiştir.

Bozma sonrası Karşıyaka 5.Asliye Ceza Mahkemesinin 03/04/2014 gün ve 2013/316 Esas, 2014/128 sayılı kararı ile;

“Sanıkların kolluk, sorgu ve yargılama aşamasındaki birbirine uyumlu savunmaları, müşteki ve tutanak tanıklarının duruşmadaki beyanları ve tüm dosya kapsamı değerlendirildiğinde sanıkların müştekinin bakkal dükkanına girmeye çalışırken müşteki ya da polisler tarafından görülmedikleri, başka bir sokakta eşgal üzerine yakalandıkları, ayrıca yolda atılmış vaziyette boş çuval, bere, eldiven gibi malzemelerin bulunduğu anlaşılmış ise de, bunun da sanıklar tarafından atıldığının tam olarak tespit edilemediği, her ne kadar yakalama tutanağında bu yönde ibareler mevcut ise de, sanıkların bu tutanağı imzalamadıkları, emniyet görevlileri tarafından bu tutanağın düzenlendiği, bununla ilgili beyanları alınan polis memurlarının tutanak içeriğinden daha farklı beyanda bulundukları da gözönüne alınarak olayın şüphe halinde kaldığı anlaşıldığından, delil yetersizliği nedeniyle sanıkların beraatlerine karar verilmesi kanaatine varılmıştır” gerekçesi ile ilk hükümde direnilmesine karar verilmiştir.
Bu hükmün Cumhuriyet Savcısı tarafından tekrar temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının "bozma" istekli 19.03.2015 gün ve 2014/207659 sayılı tebliğnamesi ile Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilen dosya;

5271 sayılı CMK"nın 307/3. madde ve fıkrasının 2. cümlesini değiştiren ve geçici 10.maddesini düzenleyen, 02/12/2016 gün, 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 36. maddesi uyarınca; "Direnme üzerine Yargıtay Ceza Genel Kurulu"na gelen ve henüz karara bağlanmamış olan dosyaların, öncelikle kararına direnilen Daire tarafından incelenmesinin zorunlu kılınması karşısında;

Yargıtay Ceza Genel Kurulu Başkanlığının 14/12/2016 gün, 2015/319 Esas ve 2016/1278 sayılı kararı ile Dairemize gönderilen dosya, yeniden incelenerek değerlendirilmiş ve karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Oluş ve dosya kapsamına göre, sanıklar ..., ... ve ... hakkında müşteki ..."a yönelik hırsızlığa teşebbüs, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme suçlarından kurulan hükümde, mahkemenin kararının gerekçe ve sonuçları itibariyle yerinde görülmediğinden bozulmasına dair;

Dairemizin 23.05.2013 gün 2010/22534- 2013/12068 sayılı kararı usul ve yasaya uygun bulunmakla, Karşıyaka 5.Asliye Ceza Mahkemesinin 03/04/2014 gün ve 2013/316 Esas, 2014/128 Karar sayılı ilamındaki direnme kararı yerinde görülmediğinden,

CMK"nın 307/3.maddesi gereğince, mahkemenin direnme kararı konusunda karar verilmek üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 04.05.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.