Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/5694 Esas 2018/1935 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5694
Karar No: 2018/1935
Karar Tarihi: 07.03.2018

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/5694 Esas 2018/1935 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, Vergi Usul Kanununa muhalefet suçlamasıyla yapılan yargılama sonucu mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, sahte fatura düzenleme suçunda suçun maddi konusunun fatura olması ve Vergi Usul Kanunu'nun 227. maddesi gereği faturaların öngörülen zorunlu bilgileri taşıması gerektiği göz önüne alındığında, suça konu faturaların dosyada bulunmadığı belirtilmiştir. Bu nedenle, 2006 takvim yılına ait kanaat oluşturacak sayıda fatura aslı ya da onaylı suretinin temin edilip, zorunlu unsurları taşıyıp taşımadığının tespit edilmesi ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayininin yapılması gerektiği vurgulanmıştır. Kararın yazılı şekilde eksik incelemeyle verilmiş olması nedeniyle, hüküm, yasa ve kanun maddelerine aykırı olduğu gerekçesiyle bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu, 227. madde (Fatura düzenlenmesi)
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu, 230. madde (Fatura unsurları)
- 5320 sayılı Kanun, 8/1. madde (Kararların düzeltilmesi ve temyiz yoluyla yenilenmesi)
- 1412 sayılı CMUK, 321. madde (Bozma ve yeniden yargılama)

11. Ceza Dairesi 2016/5694 E. , 2018/1935 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sahte fatura düzenleme suçunda, suçun maddi konusunun fatura olması, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ""Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanunun Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır"" şeklindeki düzenlemeye göre de faturaların Vergi Usul Kanununun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi karşısında, dosya içinde faturaların bulunmadığı görülmekle, suça konu 2006 takvim yılına ait kanaat oluşturacak sayıda fatura aslı ya da onaylı sureti temin edilip, zorunlu unsurları taşıyıp taşımadığı tespit edilerek, dosya arasında bulundurulması, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,

Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA , 07.03.2018 gününde oybirliği ile karar verildi