17. Ceza Dairesi Esas No: 2019/7286 Karar No: 2019/10080 Karar Tarihi: 03.07.2019
Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/7286 Esas 2019/10080 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık suçu mahkumiyetine ilişkin karar temyiz edilmiştir. Temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir ancak malın değerinin az olmasının cezanın belirlenmesinde bir kriter olduğu belirtilmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun içtihadına göre; TCK'nın 145. maddesi, hırsızlık suçunun konusunu oluşturan değerin az olmasını temel almaktadır. Değer azlığı nedeniyle ceza vermekten vazgeçilecek ise malın değerinin azlığı yanında \"Suçun işleniş şekli ve özellikleri\" de dikkate alınmalıdır. Bu nedenle somut olayda sanığın çaldığı malzemelerin değeri tespit edilerek ceza vermekten vazgeçilip vazgeçilmeyeceği tartışılmamıştır. TCK'nın 145. maddesi gereğince verilecek cezadan belirlenecek oranda indirim yapılıp yapılmaması gerektiği konusu da tartışılmamıştır. Bu sebeple sanık ve müdafinin temyiz nedenleri yerinde görülmüş ve karar bozulmuştur. Kanun maddeleri: TCK'nın 61/1, 145 ve 3. maddeleri.
17. Ceza Dairesi 2019/7286 E. , 2019/10080 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak; 5237 sayılı TCK"nun 61/1. maddesine göre malın değerinin az ya da çok olması, cezanın temel cezanın belirlenmesinde alt sınırdan uzaklaşmak için bir kriter olup, hırsızlık suçuna konu malın değerinin az olmasının TCK"nun 145. maddesinde ayrı olarak düzenlenmesi, kanun koyucunun hırsızlık suçunda malın değerinin az olmasına verdiği önemi göstermektedir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 15.12.2009 gün ve 6/242-291 sayılı içtihadında belirtildiği üzere, "...daha çoğunu alabilme olanağı varken yalnızca gereksinimi kadar ve değer olarak az olan şeyi alma" görüşünün, TCK"nun 145. madde uygulamasında bütünüyle reddedilmesi mümkün değil ise de, maddenin yalnızca bu tanımlamayla sınırlandırılması da olanaklı değildir. 145. maddenin gerek ilk şekli, gerekse değiştirilmiş biçimi; ortak tanımlama ile, hırsızlık suçunun konusunu oluşturan değerin az olmasını temel almaktadır. TCK"nun 145. maddesine göre, faile verilen cezada indirim yapılabilmesi için malın değerinin az olması yeterli olup, hâkim indirim oranını TCK"nun 3. maddesinde öngörüldüğü üzere “İşlenilen fiilin ağırlığıyla orantılı” olacak şekilde saptamalıdır. Değer azlığı nedeniyle ceza vermekten vazgeçme kararı verilecek ise; malın değerinin azlığı yanında “Suçun işleniş şekli ve özellikleri” de dikkate alınmalıdır. TCK"nun 145. maddesinin uygulanmasında hâkime takdir hakkı tanınmış olup, hâkim takdir hakkını kullanırken keyfiliğe kaçmadan, her somut olaya uygun, yasal ve yeterli gerekçe göstermek suretiyle uygulama yapmalıdır. Somut olayda ise; sanığın çaldığı malzemelerin değeri tespit edilerek sanık hakkında suçun işleniş şekli ve özellikleri itibarıyla ceza vermekten vazgeçilemeyecek ise de TCK"nun 145. maddesi gereğince verilen cezadan belirlenecek oranda indirim yapılıp yapılmaması gerektiğinin tartışılmaması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 03.07.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.