Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2020/8593 Esas 2022/2200 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki tapu kaydının mahkeme kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uğranılan zararın 4721 sayılı TMK'nın 1007. maddesi uyarınca tazmini davasında yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne ilişkin ilk derece mahkemesinin kararına karşı, davalı Hazine vekilinin istinaf başvurusu üzerine Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi'nin istinaf isteminin esastan reddine dair kararı ile birlikte Karacabey 1. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2016/758 E. - 2018/190 K. sayılı kararının Yargıtay'ca incelenmesi davalı Hazine vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, tapu kaydının mahkeme kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uğranılan zararın 4721 sayılı TMK'nın 1007. maddesi uyarınca tazmini istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı davalı Hazine vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi’nce esastan reddine karar verilmiş olup; hüküm, davalı Hazine vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; dava konusu Karacabey İlçesi Boğazköy Mahallesi 131, 529 ve 927 parsel sayılı sırasıyla 560 m², 2283.44 m² ve 2345 m² yüzölçümlü taşınmazların hükmen davacı adına tescil edildiği, Hazine tarafından açılan dava sonucunda Karacabey 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2014/153- 2015/155 E/K sayılı ilamı ile 131 parsel sayılı taşınmazın 307.98 m2’lik kısmının, Karacabey 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2014/324-2015/374 E/K sayılı ilamı ile 529 parsel sayılı taşınmazın 1.86 m2’lik kısmının, Karacabey 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2014/451-2015/182 E/K sayılı ilamı ile 927 parsel sayılı taşınmazın tamamının tapusunun iptali ile kıyı kenar çizgisi içerisinde kaldığından tescil harici bırakılmasına karar verildiği; kararların tarafların kararı temyiz etmemesi üzerine sırası ile 08/02/2016, 25/02/2016 ve 16/02/2016 tarihlerinde kesinleştiği, eldeki davanın ise 07/11/2016 tarihinde 10 yıllık zamanaşımı süresi içerisinde açıldığı anlaşılmaktadır.
Tarım arazisi niteliğindeki dava konusu taşınmazlara net geliri esas alarak değer biçilmesinde ve TMK'nın 1007. maddesi gereğince açılan davada davacıların zararının oluştuğunun kabulü ile gerçek bedelin davalı Hazine’den tahsiline ilişkin ilk derece mahkemesinden verilen karara karşı yapılan istinaf başvurusunun 6100 sayılı HMK’nın 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Davalı Hazine vekilinin temyiz itirazları yerinde olmadığından usul ve yasaya uygun olan hükmün HMK'nın 370. maddesi gereğince ONANMASINA, davalı Hazine harçtan muaf olduğundan harç alınmamasına, 15/02/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.