3. Ceza Dairesi Esas No: 2019/11841 Karar No: 2019/20143 Karar Tarihi: 07.11.2019
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/11841 Esas 2019/20143 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme tarafından verilen hüküm temyiz edildi ve görüşüldü. Sanık, psikolojik tedavi gördüğü için ilaç kullanıyordu ancak bir süredir ilaçlarını almadığını ve tedaviye de gitmediğini beyan etti. Bu durumda, sanığın suç tarihinde işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayıp algılamadığı, davranışlarını yönlendirme yeteneğinin azaldığı ve azalmış ise bunun önemli derecede olup olmadığı hususlarında sağlık kurulu raporu aldırılması gerektiği belirtildi. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle sanığın hak yoksunlukları yönünden hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edildi. Kanun maddeleri olarak ise, 5237 sayılı TCK'nin 32. maddesi ve 87/1-son maddesi ile 5271 sayılı CMK'nin 226. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi ve 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi belirtildi.
3. Ceza Dairesi 2019/11841 E. , 2019/20143 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: Sanığa, kovuşturma aşamasında 13/01/2016 tarihli celsede 5237 sayılı TCK’nin 87/1-son maddesinin uygulanma ihtimaline binaen 5271 sayılı CMK’nin 226. maddesi gereği ek savunma hakkı tanındığı ve ek savunmasını hazırlamak üzere süre talebi bulunmayan sanığın aynı celsede ek savunma hakkını kullandığı anlaşıldığından, tebliğnamenin bu husustaki bozma görüşüne iştirak olunmamıştır. Yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine, ancak; 1) Sanık ve mağdurun hazırlık aşamasında tespit olunan beyanlarında, sanığın psikolojik tedavi gördüğünü, bu nedenle ilaç kullandığını, bir süredir ilaçlarını almadığını, tedaviye de gitmediğini beyan etmeleri karşısında, sanığın, 5237 sayılı TCK"nin 32. maddesi uyarınca, suç tarihinde işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayıp algılamadığı, bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin azalıp azalmadığı ve azalmış ise bunun önemli derecede olup olmadığı hususlarında, Adli Tıp Kurumu ilgili İhtisas Kurulundan, tam teşekküllü Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesinden veya Tıp Fakültelerinin Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Başkanlıklarından sağlık kurulu raporu aldırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayininde zorunluluk bulunması, Kabule göre de; 2) Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 07.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.