MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Vek.Av...

Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi, davacı idare ile davalı vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
- K A R A R –
Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı idare ve davalı kayyımı vekilince temyiz edilmiştir.
Arsa niteliğindeki Eskişehir ili, Tepebaşı ilçesi, Hayriye mahallesi 620 ada 26 parsel sayılı taşınmaza 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 11/1-g maddesi uyarınca emsal karşılaştırması yapılarak değer biçilmesinde yöntem itibariyle bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bu itibarla davacı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde değildir.
Davalı kayyım vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Aynı amaçla kamulaştırılan ve dava konusu 620 ada 26 parsel sayılı taşınmazla aynı konumda bulunan 620 ada 12 parsel sayılı taşınmaza Eskişehir 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2015/312-1435 E/K sayılı dosyasında Mart/2015 değerlendirme tarihi itibariyle 1.600 TL/m2, 620 ada 16 parsel sayılı taşınmaza ise Eskişehir 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2015/1404 E.-2016/273 K. sayılı dosyasında değerlendirme tarihi Ağustos/2015 itibariyle 1.600.00 TL/ m² birim fiyat takdir edildiği ve bu bedellerin Dairemiz denetiminden geçerek 2017/10815E.-2018/23843 K. ve 2017/27593 E.-2019/7099K. sayılı ilamları ile onandığı anlaşıldığından, bilirkişi kurulundan aynı konumda bulunan parseller için tespit edilen m2 değerinden ayrılma nedenleri konusunda ek rapor alınmadan eksik inceleme ile hüküm kurulması,
Doğru görülmemiştir.
Davalı kayyım vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, davalı kayyımdan peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine, davacı idareden peşin alınan temyiz ve taraflardan peşin alınan temyize başvurma harçlarının Hazineye irad kaydedilmesine, 13/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.